Rozłam między prezydentem Joanem Laportą a trenerem Ronaldem Koemanem w Barcelonie jest więcej niż oczywisty. Oto 7 menedżerów, których zarząd potencjalnie rozważa jako jego następstwo.

Jedno to chęci, drugie możliwości. 7 kandydatów, którzy mogą zastąpić Ronalda Koemana

„Ludzie lubią wyprawiać pogrzeb po takich porażkach jak z Bayernem, ale ja bym spokojnie czekał na to, co się wydarzy. Najlepsze ekipy tworzyły się w nieoczywiste sposoby, a akurat Barcelona ma mieszankę ciekawych piłkarzy: bardzo utalentowanej młodzieży, piłkarzy, którzy mają coś do udowodnienia jak Coutinho czy Dembele i naprawdę klasowych graczy jak Frenkie de Jong, Ronald Araujo czy Memphis Depay” – uważa wieloletni kibic Barcelony i artysta Janusz Walczuk. Z raperem porozmawialiśmy, dlaczego Barcelona nie należy już do najlepszych klubów świata, gdzie jest jej miejsce w europejskiej hierarchii, skąd taka przepaść z Bayernem i kto może prędko zostać nowym idolem Camp Nou. Sady Żoliborskie są bardzo przejęte tym, co dzieje się w katalońskim klubie.

Jeszcze Barca nie zginęła – Janusz Walczuk | La Polemica

Z dawnej Blaugrany zostało naprawdę niewiele i czym szybciej Katalończycy się z tym pogodzą, tym szybciej będą mogli poszukać jakiegoś odbicia.

„Grać Barcelonę” zmieniło znaczenie. Jak Blaugrana przestała należeć do najlepszych klubów świata

Kiedy audyty przyniosły bardziej szczegółowe wyliczenia, okazało się, że Barcelona latem na pensje piłkarzy przeznaczała 110 procent całych przychodów klubu. Stojąc nad przepaścią z organizacją o fatalnych strukturach i zarządzaniu, prezydent Joan Laporta postanowił dokonać masowych wyprzedaży, by ratować klubową kasę. Przede wszystkim pożegnał dwie największe gwiazdy Leo Messiego i Antoine'a Griezmanna, które najmocniej obciążały budżety. Niejako wychodząc z założenia, że z nimi to nadal zbyt słaby projekt, aby grać o Ligę Mistrzów, a bez nich będzie wystarczająco konkurencyjny, by zagrać o mistrzostwo Hiszpanii. Do tego sezonu Katalończycy przystępują z drugą najmłodszą kadrą ligi, wyrwą tożsmościową oraz miejscem dla nowych liderów. I zagadką, dokąd zaprowadzi ich odważna strategia Laporty.

Czystki, nowe rozdanie i kult młodości. Jak Laporta próbuje podłączyć Barcelonę pod kroplówkę

Jedno z największych rozczarowań transferowych i utopionych pieniędzy obok Ousmane'a Dembele (w większym stopniu) i Antoine'a Griezmanna (w mniejszym stopniu) wraca na boisko. Philippe Coutinho nie chciał wziąć „dychy” po Leo Messim, przy jego wrażliwej psychice to numer zbyt ciężki, zbyt obciążający kręgosłup, ale chce wykorzystać wyjazd Argentyńczyka, aby odżyć w Barcelonie. Przyjeżdżając na Camp Nou, wydawał się zawodnikiem wręcz wymyślonym pod styl gry Blaugrany. Chodząc o kulach i mając uziemioną stopę, bał się, że już nigdy nie wróci do futbolu. Po 237 dniach wraca z jednym celem: cieszyć się piłką tak, jak na plażach Rio de Janeiro lata temu. Znów sprawić, aby mówili o nim pequeño mago, czyli malutki magik.

Houdini do ulepienia na nowo. Coutinho i marzenie o odzyskanej radości z futbolu

Florentino Perez lepiej niech do tego świata nie zagląda. Okrągła regułka o tym, że młodzi nie chcą już oglądać długich form nijak ma się do Twitcha, gdzie streamy trwają pięć godzin, a główną publikę tworzą ludzie w przedziale 16-24 lat. Futbol coraz mocniej będzie zgłębiał ten fenomen. Na przodzie peletonu już teraz pedałuje Gerard Pique.

Co Gerard Pique widzi w Twitchu? Współczesne podglądactwo kieruje piłkę na inne tory

Baskijski Athletic jako pierwszy w tym sezonie obnażył niedoskonałości drużyny Ronalda Koemana. Grając na wysokiej intensywności, skutecznym pressingiem i nieustannie naciskając Barcelonę, ułożył mecz na San Mames pod siebie (1:1). I chociaż obie drużyny podzieliły się punktami, zwycięstwo Basków nie byłoby aż takim zaskoczeniem. Żywe pozostają problemy Blaugrany, które widzieliśmy jeszcze z Leo Messim, czyli organizacja gry i bezpieczeństwo w defensywie. Wszystko, co najlepsze na starcie sezonu, bierze się ze strony holenderskiej, czyli od Frenkiego de Jonga oraz Memphisa Depaya.

To nie będzie sezon usłany różami. Bilbao obnażyło słabości Barcelony

Dzień przed startem ligi konającej finansowo Barcelonie udało się zarejestrować do gry Memphisa Depaya i Erica Garcię, ale nie byłoby to możliwe, gdyby nie znacząca obniżka pensji Gerarda Pique. Jeden z kapitanów Katalończyków wyszedł przed szereg i zaoferował swoją pomoc, aby nowi zawodnicy mogli pomóc drużynie od pierwszej kolejki LaLiga. 

Więcej niż piłkarz. Przyszły prezydent Barcelony już gra w jej barwach. I to za mniejsze pieniądze

Świat mediów zmienia się w takim tempie, że pierwszą rozmowę z Leo Messim w Paryżu nie obejrzeliśmy w telewizji, tylko na Twitchu. Żaden profesjonalny dziennikarz nie miał takiego dostępu do Argentyńczyka, jaki dostał Ibai Llanos. Bask ma 26 lat i ponad 20 mln obserwujących w social mediach. Biznesy robi z nim Gerard Pique. Kun Aguero zaprasza na kolację. On sam mówi: „To jest szalone, jeszcze parę lat temu nie byłem w stanie wstać z łóżka”.

Jak streamer z Twitcha uzyskał dostęp do Messiego. Wielkie kluby nie potrzebują już dziennikarzy, wystarczą followersi

- 1° en goles anotados.- 1° en regates completos.- 1° en remates al arco.- 1° en ocasiones de gol generadas.- 1° en pases claves.- 1° en pases en campo contrario.

Następca Leo jest już na miejscu. Jak zmieni się styl gry Barcelony bez Messiego

Momentem całkowitego uświadomienia miał być oficjalny komunikat innego klubu i zdjęcie Leo Messiego w nowej koszulce, ale już kiedy wieloletni koledzy zbiorowo posyłają mu ckliwe pożegnania, do kibiców Barcelony jeszcze mocniej dociera, że odwrotu nie będzie. Początkowo oni sami musieli być zszokowani, ale rozmowy z Argentyńczykiem rozwiały wątpliwości: żegnamy się naprawdę, tu już nie ma furtki bezpieczeństwa. Piłkarze zwykle zostawiają social media agencjom, lecz w tym wypadku wpisy pożegnalne dla Leo są osobiste i autentyczne. Czytając je, wsiadamy do wehikułu czasu i sentymentalnie przelatujemy wspomnieniami przez lata pisania złotej ery na Camp Nou.

Gotowe wyciskacze łez. Jak Messiego żegnają przyjaciele, z którymi dzielił szatnię

Pewne rzeczy w futbolu dzieją się tylko po to, by potem bardziej docenić sukces, który po nich nastąpi. I by wszyscy dziennikarze, opiewając go, mogli wrócić do tego historycznego dna, by rozpocząć opowieść o tym, jak udało się ponownie dojść na szczyt. W życiu niektórych klubów złe chwile służą tylko dodaniu przypraw do kibicowskiego życia. Barcelona z pewnością do nich należy.

Z NOGĄ W GŁOWIE. Wygrywanie jest przeceniane. Jak Messi zabrał mi Barcelonę 

Katalońscy kibice płaczą pod Camp Nou, winiąc wszystkich dookoła, koszulki Leo Messiego nadal są w sprzedaży i przeważają w klubowych sklepach, a prezydent Joan Laporta wychodzi na konferencję prasową i mówi: nie mogliśmy zrobić absolutnie nic, Barcelona leży finansowo, bo płaci za pensje więcej, niż zarabia, witamy w erze post-Messiego. Pokolenie Z nie zna rzeczywistości bez Argentyńczyka w Barcelonie, dlatego w świecie futbolu zaczyna się nowa epoka. Nie chciała tego Blaugrana, nie chciał tego sam piłkarz, ale klub załamałby się ekonomicznie, gdyby ponownie zatrudnił najlepszego zawodnika w dziejach Barcy. Oto, co do powiedzenia miał Joan Laporta.

Pierwszy dzień po końcu świata. „Zaczyna się życie w erze post-Messi i musimy się odnaleźć”

Jak co lato – Leo Messi kradnie całe show – ale takiej bomby jeszcze nie było. Barcelona wydała oficjalny komunikat, że jej największy gwiazdor nie podpisze kontraktu i nie zwiąże się z katalońskim klubem. Teoretycznie przewrót jakiego piłka nie widziała, ale sama treść daje cień szansy, że będzie kontynuacja tej sagi. Lakoniczny komunikat daje nam do zrozumienia, że obie strony bardzo chciały się dogadać, lecz przepisy finansowe LaLiga na to nie pozwalają. To potężny argument, aby pójść na wojnę z szefem rozgrywek Javierem Tebasem i zmusić go do zmiany regulacji dotyczących pensji. Opcje są dwie: albo Tebas ulegnie i dla ratunku największej wartości finansowej ligi ustąpi, albo to rzeczywiście koniec i zobaczymy Messiego w innych barwach. Rzecz z gatunku tak niewiarygodnych, że nawet oficjalny komunikat nie przesądza sprawy.

Nawet oficjalny komunikat to za mało? Ostatnie słowo w rozstaniu Messiego z Barceloną jeszcze nie padło (KOMENTARZ)

Przeczekał rok w Olympique'u Lyon, aby trafić do Barcelony jako wolny zawodnik i spełnić marzenie. Od pierwszego dnia widać jego boiskowe połączenie z Frenkiem de Jongiem, wielką wiarę Ronalda Koemana w jego umiejętności oraz radochę z miejsca, do jakiego trafił. Memphis Depay pokazuje, że przyszedł do Barcelony bawić się piłką. W oczekiwaniu na koniec wakacji Leo Messiego daje również do zrozumienia, że zamierza być czołową postacią Katalończyków w nadchodzącym sezonie. 

Memphis Depay działa na wyobraźnię. Uczucie z Barceloną od pierwszego wejrzenia

100-letni Argentyńczyk Hernán Mastrángelo notował ręcznie w zeszycie każdą bramkę Leo Messiego, odkąd ten zaczął strzelać w 2003 roku w profesjonalnej piłce. 

Sto lat uwielbienia. Staruszek-kronikarz, który wzruszył samego Messiego

Pewnie gdyby Barcelona nie była przyparta do muru finansowo, nie wypuściłaby drugiej najjaśniejszej postaci ofensywy Antoine'a Griezmanna. Ale jeśli jest zmuszona zrezygnować z głośnego nazwiska, to poświęci mistrza świata z założeniem, że poziom drużyny wcale się nie obniży. Francuz wykonał tytaniczną pracę, aby przekształcić nawyki, zmienić się i dopasować do środowiska ułożonego pod Leo Messiego. Był niepasującym klockiem, jakby zdublowanym w układance, lecz zmienił kształt dla dobra całości. 

Opowieść o kanibalizacji. Dlaczego Griezmann nie zwojował Barcelony i nie jest to jego wina

Joan Laporta długo nie widział Ronalda Koemana jako swojego trenera, ale ostatecznie z braku alternatyw przedłużył z nim współpracę. „Cieszymy się, że nasze długie rozmowy zaowocowały znalezieniem tego samego kryterium” – powiedział nowy prezydent Barcelony, będący nadzieją na powrót do dawnych czasów sukcesów. Pozostają uzasadnione wątpliwości, czy panowie kiedykolwiek znajdą wspólny język, skoro tak bardzo się różnią. Laporta nie ma pełnego przekonania do Koemana, testował jego cierpliwość przez ostatnie dwa tygodnie, wbijał mu szpilki, aż w końcu postawił na niego. Nie wróży to jednak pozostawienia Holendrowi pełnej autonomii.

Ile waży trener, a ile prezydent. Koeman zostaje w Barcelonie, ale czy na swoich warunkach?

Leo Messiemu zabrano z Barcelony najlepszego socio na boisku i przyjaciela poza nim, czyli Luisa Suareza, który okazał się game changerem w grze o mistrzostwo Hiszpanii. Joan Laporta zamierza mu to wynagrodzić transferem Sergio Aguero, wieloletniego kumpla z pokoju podczas zgrupowań reprezentacji i jednej z bliższych osób Lionelowi. Newsman Fabrizio Romano podaje: Kun podpisze dwuletni kontrakt i zejdzie z pensji poniżej 10 milionów euro. Dla 33-latka to idealny kierunek po dekadzie w Manchesterze City. Pytanie, czy Barcelonia nie przecenia sentymentów ponad realną wartość napastnika, który przez problemy ze zdrowiem nie rozegrał w tym sezonie nawet 700 minut.

Klub przyjaciół dalej działa. Aguero w Barcelonie, czyli Messi nie rusza się z Castelldefels

Relacje Joana Laporty i Ronalda Koemana nie należą do najlepszych. Nowy prezydent Barcelony w zasadzie szuka pretekstu, aby wymienić go na lepszy model. Nie podoba mu się system 3-5-2, tożsamość tej drużyny ani zbyt zachowawczy styl, mimo że finalnie Katalończycy grają najbardziej widowiskową piłkę w lidze hiszpańskiej. Ronald Koeman przywrócił tę drużynę na właściwą ścieżkę i wskazał jej kierunek, ale nie wygląda na menedżera, który mógłby przywrócić jej dawne miejsce w światowej hierarchii.

Koeman pokazał Barcelonie kierunek. Ale na szczyt jej nie zaprowadzi (KOMENTARZ)

1 punkt na 12 możliwych to dorobek Barcelony w bezpośrednich meczach z Realem i Atletico. Chociaż Katalończycy w 2021 roku punktują najlepiej w Hiszpanii, to w kluczowych momentach wcale nie pokazują, że zasługują na mistrzostwo. Nadal ich największym problemem pozostają spotkania z wielkimi rywalami. W grze o tytuł na Camp Nou było podobnie – chociaż finalnie bezbramkowo zremisowany mecz z Atleti był wyrównany, to Ronald Koeman nie pomógł odpowiednio drużynie swoimi decyzjami. Mając lepszą drużynę, nie dźwiga ciężaru takich zawodów.

Wielkie walki nie są dla Koemana. Lista zarzutów za zmarnowany mecz sezonu

Tak zwariowanego finiszu ligi hiszpańskiej nie było od 48 lat, bo cztery kluby walczące o mistrzostwo dzielą zaledwie trzy punkty. Sevilla rozgrywająca najlepszy sezon w dziejach doskoczyła do wielkiej trójki i ma ją na wyciągnięcie ręki, lecz najprawdopodobniej to Barcelona będzie rozdawać karty. Już w czwartek pokonując Granadę, wskoczy na pozycję lidera. Katalończycy pozostają zależni wyłącznie od siebie. W styczniu Ronald Koeman zapowiedział, że o trofeach mogą myśleć hurraoptymiści, ale w trakcie tego sezonu przejściowego Barcelona jest na szlaku po krajowy dublet.

Sam przestał wierzyć, a jest na drodze po dublet. Liga w rękach Ronalda Koemana

Jeśli zakochiwałeś się w futbolu w czasach Ronaldinho, a najchętniej odtwarzanymi zagraniami na podwórku były kiwki ulubieńców, to możesz być delikatnie rozczarowany, w jakim kierunku skręciła piłka nożna. Stając się coraz bardziej schematyczną i zachowawczą, została nieco odarta z dawnej magii. Dryblerzy nie są jeszcze gatunkiem na wyginięciu, lecz coraz częściej ich wolność zostaje ograniczana i przykrywana pracą na rzecz kolektywu. Zwykle to pojedyncze jednostki walczą, aby atrakcyjnych zagrań nie ograniczać do akcji zespołowych oraz cudownych bramek.

fc barcelona