ekstraklasa

Sezon jest długi, a w Gdańsku gra zbyt wielu dobrych piłkarzy, by na serio martwić się o utrzymanie w lidze? Być może. Ale na nowego trenera czeka sporo pułapek, które mogą utrudnić to zadanie.

Nie każdy Brazylijczyk po odejściu z ŁKS-u trafia za 40 milionów do Barcelony, ale także dzisiaj nie brakuje przykładów obcokrajowców, którzy po opuszczeniu polskiej ligi robią niezłe kariery.

Widać, że lechici uczą się Europy, bo choćby nie powtórzyli scenariuszu z Karabachem, ale to cały czas bardziej drużyna momentów w pucharach. Liga Konferencji zaczyna się dla Lecha za tydzień.

Choć nie zdobyli żadnego trofeum od 30 lat i niemal nie bywają w pucharach, ich byli piłkarze grają w Lidze Mistrzów i czołowych ligach świata. To tylko pokazuje, jak w Zabrzu marnuje się potencjał.

Raków zostaje z doświadczeniem, które zaprocentuje, ale i ze zmarnowanym idealnym momentem, aby wykonać wielki krok do przodu jako organizacja.

Mimo awansu do fazy grupowej Ligi Konferencji są powody, by toczyć dyskusję na temat tego, jak funkcjonują mistrzowie Polski. Ale na razie nie ma powodu, by rozmawiać o przyszłości ich trenera.

Minęło ledwie sześć kolejek, a już mieliśmy w tym sezonie cztery drużyny, których startem zachwycała się cała Polska. Tylko w przypadku Nafciarzy tytuł rewelacji przetrwał więcej niż dwa weekendy.

Kibice beniaminka Ekstraklasy wybrali feniksa na jego nową maskotkę. Do jedynego polskiego klubu, który grał zarówno w Lidze Mistrzów, jak i na piątym poziomie rozgrywkowym, pasuje jak ulał.

Kibice protestują przeciwko właścicielom i wyliczają błędy dyrektora sportowego, John van den Brom nie kupuje fanów holenderskim optymizmem, a zespół próbuje złapać stabilność w mieszance nastrojów.

Łódź kreuje, w Mielcu rozwijają się skrzydła, a Płock daje wrażeń moc. Slogany reklamowe czasem potrafią powiedzieć sporo o klubach, które w nich grają. Ale bywa, że fałszują rzeczywistość.

Był jednym z symboli fatalnej polityki kadrowej klubu, który spadł z Ekstraklasy. Teraz strzela w Niemczech, a jego wartość w dwa lata wzrosła 70-krotnie. Zadziwiająca historia Rodrigo Zalazara.

Poprzedni sezon był tak katastrofalny, że wobec stołecznego klubu trudno było tego lata zgłaszać jakiekolwiek oczekiwania. Dlatego już spokój jest sukcesem. Przegląd kolejki dla zabieganych.

Największa siła krakowian nie polegała na tym, z kim wygrywali, lecz z kim nie przegrywali. Częstochowianie są w tym podobni. Ale by zasłużyć na takie porównania, potrzebują wygranych z wagą ciężką.

Po czterech kolejkach Ekstraklasy ekipa Pavola Stano jest już jedyną, która może złamać barierę stu punktów. Co jeszcze bardziej imponujące, w tym wyścigu wciąż zachowuje drobny margines błędu.

Na pytanie, czy chciałby grać ofensywnie, każdy odpowie, że tak. Choć odpowiedź powinna brzmieć: "to zależy". Jeśli Marek Papszun ma być w czymś wzorem dla środowiska trenerskiego, to właśnie tym.

Z trenerem Zagłębia Piotrem Stokowcem rozmawiamy o kompetencjach miękkich, mechanizmach szatni, sposobach team builduingowych, a także planach na odbudowę marki klubu.

Jak co roku o tej porze, drużyny, która jeszcze kilka miesięcy temu była najlepsza w lidze, trzeba szukać w strefie spadkowej. To jest Ekstraklasa, tego nie zrozumiesz.

W polskiej piłce mistrzostwo niemal zawsze jest rychłą zapowiedzią kryzysów i grzmotów. Brak inwestycji, niewidoczna ręka nowego trenera i porażki na starcie ligi – Lech szybko napotkał problemy.

Rodzimych atakujących pozostało w Ekstraklasie tylko tylu, ile jest w niej klubów. Na kontynencie nie ma państwa, w którym napastnicy z krajowej ligi znaczyliby tak niewiele.

Ekstraklasa w sezonie 2022/2023 to na razie taka liga, w której wszyscy grają 180 minut lub dłużej, a na końcu zawsze wygrywa Wisła Płock. Doświadczenie nakazuje obawiać się o losy trenera Nafciarzy.

W sześciu na ostatnich osiem meczów nie straciły gola. Bramki oczekiwane wskazują, że przeciwko nim bardzo trudno w ogóle dochodzić do sytuacji. Pasy Jacka Zielińskiego mają coraz lepsze fundamenty.

Lato to jeszcze faza rozgrywek, w której pozycja w lidze ma znaczenie tylko ciekawostkowe. Na tym etapie nie można jeszcze nic wygrać, ale dość wcześnie można już jednak sporo przegrać.

Początek sezonu przyniósł smutny paradoks: drużyny, które reprezentują ligę na zewnątrz, są kompletnie bez formy. Są w lidze drużyny, które są w formie. Ale one nie reprezentują ligi na zewnątrz.