Zinedine Zidane w czwartek skończył 50 lat, a to oznacza, że znowu trzeba było zatopić się w internetowych kompilacjach i przypomnieć sobie, że w piłce najpiękniejsze jest zamrażanie dawnych idoli. Nie ważne, w jakim są wieku, przecież na Youtubie dalej serwują rulety. Czas nie jest w stanie zniszczyć magii Zizou. To trochę jak z ulubioną nieistniejącą już kapelą muzyczną — wystarczy, że włączysz gramofon i znowu czujesz dawne emocje.

Portret XXI wieku, czyli 17 kamer na plecach i piękno Zinedine'a Zidane’a

Najsłynniejsze okno we Francji mieści się na Jules Vallès d'Évry pod Paryżem. Przyjeżdzają tu Nene, Mehdi Benatia i inne znane postaci, by wziąć udział w nowej piłkarskiej gorączce. Twórcy jeszcze w tym roku chcą sprowadzić Zinedine’a Zidane’a. Szał zaskoczył wszystkich, a to dopiero początek, bo trzeba przecież zrobić ekspansję na świat.

Najsłynniejsze okienko na świecie. Francuzi mają nowy viral i chcą robić biznes  

— Mówienie o tym, że Lewandowski urodził się w niewłaściwym kraju to brak szacunku dla ludzi i piłkarzy w Polsce. Raymond Domenech we Francji często uderzał w podobne tony, ale szybko Francuzi się nim zmęczyli — opowiada Matthew Spiro, znawca francuskiego futbolu i autor wydanej w Polsce książki „Mistrzowie. Od Zidane'a do Mbappe”. Rozmawiamy o rewolucji w Clairefontaine, Gerardzie Houllierze i Euro 2020 w wykonaniu ekipy Didiera Deschampsa. 

Dlaczego Francja szkoli najlepiej na świecie? Kulisy fabryki gwiazd oczami Matthew Spiro (WYWIAD) 

Za pierwszym razem Zinedine Zidane żegnał się z Realem Madryt w chwale tuż po wygraniu trzeciej Ligi Mistrzów z rzędu. Teraz odchodzi po raz drugi – bez trofeów, lecz z poczuciem, że stał się znacznie lepszym trenerem. Sam sposób pożegnania go przez piłkarzy i czułe reakcje pokazują, jak wyjątkową postacią jest Francuz. Nie będzie już drugiego trenera o takim powszechnym autorytecie, połączeniem z piłkarzami oraz bijącą 

Zizou żegna się na swoich zasadach. Dlaczego drugiego takiego już nie będzie?

W pewnym momencie wydawało się, że to związek jedynie do lata. Że nie ma co tego przedłużać i najlepiej rozstać się ugodowo po sezonie, aby zachować twarz. Zwalniany był w listopadzie, grudniu i styczniu, a kiedy wrócił z kwarantanny, wygarnął dziennikarzom, że tylko czekają na jego potknięcie. W sezonie z rekordową liczbą kontuzji i najbardziej napiętym kalendarzem, kiedy przez chwilę miał dostępnych 10 piłkarzy z pola, wszystko mogło pójść nie tak. Zinedine Zidane nie pierwszy raz pokazał niewierzącym: zaufajcie, że znam się na tej robocie. I zameldował się w półfinale Ligi Mistrzów oraz jest na dobrej drodze do obrony mistrzostwa Hiszpanii.

Trener, którego tylko można przeprosić. Zidane niesie lekcję podstawowych wartości

Wyprowadzić z równowagi Zinedine'a Zidane'a i ujrzeć jego zdenerwowane oblicze udaje się nielicznym. Nawet Francuzowi puszczają nerwy, ale czemu się dziwić, skoro symbol największych sukcesów klubu został również uznany za główną przyczynę aktualnych problemów. Francuz zaapelował: zwalniacie mnie co mecz i latem pewnie przyjdzie czas zmian, ale proszę tylko o szacunek i możliwość powalczenia do samego końca. Łajba jest podziurawiona, rozbija się na niespokojnych wodach, a kapitan próbuje ratować sytuację. Dziś dla Realu Madryt, strapionego kontuzjami, pozbawionego zmienników, bez kapitana i z perspektywami na jego odejście, mecz z ostatnią Hueską oznacza męczarnie oraz szarpaninę o punkty. Doszło do momentu, gdy każde spotkanie jest jak walka o przetrwanie. Nikt już nie ma takiej wiary jak Zidane, że można z tego wyjść z twarzą.

Na skraju załamania. Kapitan Zizou zejdzie ze statku ostatni

W tydzień Real Madryt pożegnał się z Superpucharem Hiszpanii oraz Pucharem Króla, przegrywając z trzecioligowym Alcoyano (1:2) po dogrywce, nawet mimo gry w przewadze. Zinedine Zidane wpadł w drugi duży kryzys w tym sezonie, będący efektem odcięcia wyjściowej jedenastki od zmienników. Coś, co w pierwszej kadencji było największą bronią Królewskich, teraz stało się przekleństwem. Francuz nieprzekonany do zmian zaprzepaścił pokolenie, które miało dać nowe otwarcie madrytczykom. I znalazł się w ślepym zaułku, bo ci którzy najczęściej ratują go z opresji, zarazem doprowadzili do bycia zakładnikiem tych samych nazwisk.

Alcoyano is the new Alcorcón. Kiedy pomysły Zizou i Florentino tak się rozjechały?

Dość długo największym atutem atakujących Realu Madryt była umiejętność bronienia i zabezpieczania gry, co widzieliśmy po Lucasie Vazquezie i Marco Asensio. Obaj wpisali się na listę strzelców przeciwko rozpędzonej Celcie Vigo (2:0), pokazując, że mają do zaoferowania nieco więcej. Zaprzeczyli zarzutom

Przebudzenie mocy. Noworoczne podrygi ofensywnych piłkarzy Królewskich

Czekały go trzy mecze o życie w tydzień, wygrał wszystkie. W dwóch ostatnich patrząc na rywala z góry, jakby uczniowie przyjechali pobierać lekcje zawodu. Atletico Madryt w lidze nie przegrywało jeszcze ani przez sekundę, a w derbach Madrytu w ogóle nie dojechało na poziom rywalizacji (0:2). Przykład Realu Madryt potwierdza, że w futbolu tydzień to wieczność i może zmienić spojrzenie o 180 stopni. Królewscy to nadal niewiadoma, ale ostatni dni pokazały nam, że poddawanie pod wątpliwość pracy Zinedine'a Zidane'a nazwyczajniej mija się z celem.

Kolejna nauka, by nigdy nie wątpić w Zidane'a. Na końcu i tak wyjdzie na jego

Królewscy do ostatniego meczu z Borussią Mönchengladbach (2:0) podchodzili z nożem na gardle, a ostatecznie dali w Valdebebas wykład z piłki nożnej. Karim Benzema, Toni Kroos i 35-letni Luka Modrić uczyli, jak grać w piłkę. Aż trudno uwierzyć, jaki rozstrzał może prezentować ten sam zespół w jednym sezonie – w najważniejszych chwilach nigdy nie pękają, na finiszu fazy grupowej zagrali wręcz jak za najlepszych czasów, a jednak Zidane jeszcze przed momentem nie był do końca pewny stanowiska.

Sami wybierają, kiedy grać na poziomie. Powiew najlepszych lat Realu Madryt w LM

Wydawało się, że pierwszą kadencją trenerską w Realu Madryt Zinedine Zidane zapewnił sobie nietykalność. Po czasie wrócił do klubu pogrążonego w kryzysie, by znów uczynić z niego mistrza Hiszpanii. Zapracował na status takiej legendy, że sam powinien wybierać moment, kiedy ich związek się skończy. Wydawało się, bo gdy w oczy zajrzało widmo połączenia nazwy Realu z losowaniem kulek w Lidze Europy, nic już nie jest takie oczywiste. Doszło do momentu, kiedy nad przyszłością Francuza trzeba się poważnie zastanowić.

Między bliskością a rozczarowaniem. Czy Florentino Perez mógłby zwolnić Zidane'a?

Jeden z największych katalońskich dzienników Mundo Deportivo zaczął snuć domysły, jak za dziesięć lat wyglądałby atak Barcelony z Pedrim, Ansu Fatim, Trincao oraz... Thiago Messim. Dziś ośmiolatkiem, kopiącym piłkę, zainteresowanym futbolem, ale równie mocno śpiewem czy muzyką. Ktoś powie: niewinna zabawa. To jednak pierwszy krok, by presja oczekiwań i wymagania obcych ludzi poważnie odbiły się na dzieciach piłkarzy. Moglibyśmy to jednak przyłożyć do każdej innej dziedziny życia.

Nigdy nie będziesz jak ojciec. Naznaczeni, czyli jak presja pożera dzieci gwiazd

Krzywdzące byłoby sprowadzanie odpadnięcia Realu Madryt jedynie do pomyłek Raphaëla Varane'a, lecz błędy mistrza świata zawsze będą na pierwszym planie podczas rozmowy o pierwszej klęsce Zinedine'a Zidane'a w Europie. Remontada nie była niemożliwa, ale do wielkich wieczorów potrzeba Sergio Ramosa.

Bez Ramosa jak juniorzy. Trudniej zastąpić jego niż Ronaldo (KOMENTARZ)

Andrea Pirlo mógł od razu zacząć pracę trenera w Serie A albo Premier League, ale objął rezerwy Juventusu, wzorując się ścieżkami Pepa Guardioli oraz Zinedine'a Zidane'a. Osobistości, które osadziły serce w Barcelonie i Realu, wyznaczyły innym kierunek. Mimo że stanowią totalne przeciwieństwa – w końcu jeden w taktyce widzi sens życia, drugi po prostu stan umysłu.

Guardiolas y Zidanes. Trenerscy wychowankowie, o jakich marzą wszyscy

Wylatywał z boiska za bezpośrednią czerwoną kartkę częściej niż Sergio Ramos. Nie było łatwo się z nim obchodzić, bo w środku czuł wulkan, który niespodziewanie wybuchał. Tymczasem dziś to kontrola sytuacji oraz emocji sprawiają, że Zinédine Zidane świętuje puchar średnio co 19 meczów. Mistrzostwo jest dla niego nawet cenniejsze niż Liga Mistrzów – bo to nie był zryw, tylko maraton regularności i cierpliwości.

Oaza spokoju i empatii. Mistrz relacji interpersonalnych zrodzony na wulkanie emocji

Najdziwniejsza liga XXI wieku należy do Królewskich. Zostali zamknięci w domach z dwoma punktami straty do Barcelony po porażce z Betisem i oddaniu pozycji lidera tuż przed pandemią. Po restarcie wykazali się jednak perfekcją. To był wzorowy marsz po tytuł z 10 zwycięstwami w 10 meczach. Co stoi za sukcesem Realu?

Zasłużeni mistrzowie. 10 powodów, dla których Real Madryt wygrał ligę hiszpańską

UEFA powołała go do specjalnego sztabu mającego niwelować liczbę kontuzji w świecie piłki, a Didier Deschamps wskazał jako architekta mistrzostwa świata Francuzów. Grégory Dupont wyśmiewa wizerunek trenera od przygotowania fizycznego bazującego na motywacji. Teraz naukowiec stoi za uzdrowieniem motoryki Realu Madryt zmierzającego po mistrzostwo Hiszpanii.

Fruwający Real zbudowany na badaniach profesora. Metody francuskiego naukowca Grégory'ego Duponta

Spotkasz ich w wąskiej uliczce londyńskiego Croydon, najpewniej w koszulkach Jadona Sancho. Albo w podparyskim Les Ulis, tam za bramki służą im wózki z Carrefoura. W marsylskim La Castellane, gdzie blok G od zawsze był blokiem Zidane’a. Piłka uliczna jeszcze nie zginęła. Przynajmniej na przedmieściach.

Bogowie ulicy. W domach z betonu rosną ludzie jutra

Niewiele było tak zażartych rywalizacji jak między Pepem Guardiolą a José Mourinho, którzy nakręcając się przez lata, wznieśli emocjonalność starć Barcelony oraz Realu Madryt na wyższy poziom. Po sześciu latach trener Manchesteru City wraca na stadion największego rywala Estadio Santiago Bernabéu.

DETALE I NIUANSE. Powrót pewnej obsesji, czyli Guardiola przyjeżdża do Madrytu

Wydaje się, jakby wiecznie musiał coś udowadniać. Zinedine Zidane nie przegrał z Realem Madryt od 21 spotkań, a w trzynastu z nich nie stracił bramki. Ta maszyna dopiero nabiera rozpędu.

zinedine zidane