wszystko o siatkówce – PlusLiga, reprezentacja Polski, rozgrywki zarówno klubowe, jak i międzynarodowe

Rawenna to miasto kojarzące się miłośnikom włoskiej siatkówki z wielkimi sukcesami. W latach dziewięćdziesiątych cieszono się tu z trzech triumfów w Champions League. Po sukcesach nie pozostało już jednak nic. Zamiast tego przez dekady kibice byli świadkami wielu zamknięć i połączeń miejscowych ekip. Obecnie Consar RCM to czerwona latarnia Serie A bez choćby jednego triumfu w sezonie. Bałagan i liczne zmiany w organizacji powodują, że trudno jest dostrzec promienie nadziei na lepsze jutro.

Statek „Ravenna” tonie. Jak wielka siatkarska marka stała się chłopcem do bicia

Samouk – to określenie doskonale pasuje do nowego selekcjonera polskiej kadry siatkarek. Stefano Lavarini karierę trenerską rozpoczął jako nastolatek. Szybko przyswajał wiedzę od mentorów, obejmując tuż po trzydziestce posadę w jednym z najlepszych klubów Europy. Do biało-czerwonej ekipy trafia po sukcesie reprezentacyjnym. To on stanowił dużą reklamę dla umiejętności Włocha.

Naukowiec i największy fan własnych siatkarek. Stefano Lavarini z misją stworzenia solidnej kadry

W ostatnich sezonach kibicom warszawskiego zespołu nie brakowało powodów zarówno do obaw, jak i radości. Przewijał się czarny scenariusz upadku klubu, lecz koniec końców Projekt wychodził z kłopotów obronną ręką. Co więcej, do obecnych rozgrywek przystępował jako brązowy medalista PlusLigi, czym rozbudził apetyty sympatyków. Nierówność formy w obecnym sezonie powoduje jednak, że wśród głosów zadowolenia, dostrzega się też słowa krytyki.

Szklanka w połowie pusta czy pełna? Różne odcienie Projektu Warszawa

Był rozpisany konkurs, były medialne dyskusje, były nieformalne sprzeciwy ze strony klubu, ale ostatecznie i tak wszystko zakończyło się zgodnie z planem. Nikola Grbić, legendarny serbski siatkarz, a ostatnio trener m.in. ZAKSY Kędzierzyn-Koźle czy Sir Safety Perugia, został selekcjonerem reprezentacji Polski w siatkówce. Oznacza to mniej więcej tyle, że Sebastian Świderski dopiął swego, a w nasze ręce trafia naprawdę bardzo dobry szkoleniowiec.

Obyło się bez niemiłych niespodzianek. Nikola Grbić powalczy o przełamanie olimpijskiej niemocy siatkarzy

Jedni w tym sezonie PlusLigi nie znaleźli jeszcze pogromcy. Drudzy co prawda mają na koncie trzy porażki, lecz w ostatnich tygodniach również grają jak z nut, dominując nad rywalami. Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle i Jastrzębski Węgiel po raz kolejny nadają tempo rywalizacji w ekstraklasie siatkarzy. Grupa pościgowa tracąca teoretycznie niewiele, póki co nie potrafi im dorównać.

Jastrzębski Węgiel i ZAKSA kontra reszta Polski. PlusLiga dwóch prędkości

Rok 2021 nie przyniósł Polsce wymarzonego siatkarskiego medalu igrzysk. Choć trudno nie czuć rozczarowania, to w ogólnej skali hipokryzje stanowiłoby spisane ostatnich dwunastu miesięcy na sportowe straty. To polski klub triumfował w Lidze Mistrzów, polska siatkarka pobiła rekord Guinnessa, a polscy kadeci zdobyli mistrzostwo świata. Nie zabrakło również niespodziewanych historii.

Wielkie triumfy, dotkliwe porażki, zadziwiające sceny. Osiem siatkarskich wspomnień 2021 roku

Na początku XXI wieku nad Wisłą wybuchła „Małyszomania”. Z kolei w 2006 roku Portoryko opętała „Sotomania”. Tamtejsza siatkarska reprezentacja, z reguły odstająca od najsilniejszych ekip globu, nie dość, że po 32 latach przerwy awansowała na mistrzostwa świata, to jeszcze napsuła krwi wielu zespołom. Gwiazdą ekipy był Hector „Picky” Soto, późniejszy najlepszy strzelec turnieju. Po latach legenda tamtejszego volleya zabiera za kulisy wielkiej kariery. W jaki sposób stał się sportowcem roku w kraju boksu i koszykówki? Czemu jego kadrę nazywano „zespołem Soto”? Dlaczego motywował go doping polskich kibiców? Wielka postać siatkówki odkrywa przed czytelnikami newonce.sport wiele tajemnic.

Portorykański fenomen sportowo-socjologiczny. Loty pełne wspomnień „astronauty siatkówki” (WYWIAD)

Rozmawiając o najlepszych przyjmujących świata poprzedniej dekady, nie sposób o nim nie wspomnieć. Gablota trofeów ugina się od ciężaru, a przeglądając indywidualny dorobek, oko przykuwają często pojawiające się trzy literki „MVP”. Zdecydowana większość to zasługa fenomenalnej formy w latach 2010-2019. Dziś Osmany Juantorena mówi o exodusie z Półwyspu Apenińskiego w miejsce, gdzie nadal będzie mógł w praktyce czuć się gwiazdą.

Poszukiwania optymalnej strefy komfortu. Planowanie jesieni kariery Osmany’ego Juantoreny

Polskiej siatkówce towarzyszy obecnie czas wyborów nowych szkoleniowców. Koleje losu sprawiły, że Polski Związek Piłki Siatkowej musi obsadzić miejsca w obu kadrach – męskiej i żeńskiej. U panów panuje zmowa milczenia. U pań znamy personalia czwórki, z której jeden trener pokieruje biało-czerwonymi siatkarkami.

Siatkarska wolna elekcja. Trzech Włochów, Francuz i jeden fotel selekcjonera

O pierwszym sezonie beniaminków mówi się, że zespoły rozgrywają go na fantazji i waleczności. Często zaskakują opinię publiczną, sprawiając kłopoty nawet największym firmom ekstraklasy. Z kolei odmienna fama towarzyszy ich drugiej kampanii. W wielu dyscyplinach istnieje przeświadczenie, że to najtrudniejszy moment rywalizacji na najwyższym szczeblu. Historia PlusLigi i TauronLigi pokazuje, że człowiek znajdzie sposób zarówno na potwierdzenie, jak i zaprzeczenie tym tezom.

Egzaminy dojrzałości. Efekt beniaminka i drugosezonowca w polskiej siatkówce

Sześć nazwisk jest w gronie kandydatów na trenera reprezentacji Polski siatkarzy. Na liście nie znajdziemy żadnego szkoleniowca urodzonego nad Wisłą. Są za to obecne postacie, które w PlusLidze miały lub mają nadal okazję pracować. W naszym zestawieniu przyglądamy się ich siatkarskiemu dorobkowi.

Jeden faworyt kontra pozostała piątka. Kto poprowadzi polskich siatkarzy?

Rywalizacja pań w Lidze Mistrzyń już się rozpoczęła. Teraz przyszedł czas na panów. W tegorocznej Champions League PlusLigę reprezentować będą trzy ekipy. Od każdej z nich możemy spodziewać się wiele. Patrząc przez pryzmat ubiegłego sezonu i triumfu ZAKSY Kędzierzyn-Koźle, granice wyznacza tylko format rozgrywek.

PlusLiga wraca po swoje. Przegląd rywali polskich klubów w Lidze Mistrzów

Gdy ostatni raz przegrały mecz, koronawirus był znany głównie naukowcom i wąskiej grupie osób. Imoco Conegliano od grudnia 2019 roku pokonuje każdą przeszkodę, która staje im na drodze. Seria zwycięstw stała się tak wielka, że od kilku dni wyczyn zespołu z okolic Wenecji jest wpisany do Księgi Rekordów Guinessa. Spory kamyk do osiągnięcia dorzuciła Joanna Wołosz, polska rozgrywająca grająca w zespole od czterech lat.

Od zwiedzania niższych lig po tworzenie historii. Jak Imoco Conegliano stało się rekordowym dominatorem

W ubiegłym roku Grupa Azoty Chemik Police był jedyną ekipą spoza Włoch i Turcji, która zameldowała się w najlepszej ósemce Ligi Mistrzyń. W minionych rozgrywkach udział w fazie grupowej zaliczył też Developres Bella Dolina Rzeszów. Obie drużyny ponownie powalczą w nadchodzącej odsłonie najlepszych międzynarodowych rozgrywek w Europie. Łatwo nie będzie, choć wyjście z grupy nie jawi się jako niemożliwa misja.

Dominatorki z Włoch i solidne sąsiadki. Liga Mistrzyń z perspektywy Polic i Rzeszowa

Świat volley’a zna tylko jednego człowieka, który wygrał olimpijskie złoto zarówno w hali, jak i na piasku. Dziś wielu sympatyków dyscypliny określa go mianem najlepszego siatkarza w historii, a jego dziedzictwo porównuje się do tego stworzonego przez Michaela Jordana w koszykówce czy Muhammada Alego w boksie. Do trzech olimpijskich mistrzostw jako gracz, Karch Kiraly w sierpniu dorzucił czwarte – już jako szkoleniowiec. Selekcjoner reprezentacji USA siatkarek to kolejna wielka postać, która zdradza newonce.sport wiele historii z życia przepełnionego sukcesami. Wychowanie ze znajomością komunizmu, prowadzenie najgorszej drużyny licealnej, budowa złotego składu z Tokio czy… porady dla małżeństw – legenda siatki ma wiele do opowiedzenia.

Wykład o dwóch życiach legendy. Karch Kiraly i budowa siatkarskiego pomnika za życia (WYWIAD)

Fani męskiej siatkówki najczęściej zerkają na najwyższe ligi w Polsce, Włoszech i Rosji. Sympatycy żeńskiego volley’a wskażą podobnie, dodając także rozgrywki w Turcji. Nie wszystkim jest dane i nie każdemu chce się spędzać całą karierę w jednym kraju. Dla bohaterów tekstu siatkówka oprócz pracy była okazją do podróżowania, nauki czy nawet poznawania drugich połówek. Trójka Polaków opowiada newonce.sport o przygodach w zagranicznych ligach, niekoniecznie tych z pierwszych stron gazet.

Siatkówka poza mainstreamem. Jak polscy zawodnicy odnajdują się w zagranicznych klubach

Przedsezonowe roszady mogły dawać sygnał, że nadchodzące rozgrywki będą nie lada wyzwaniem dla Itasu Trentino. Z klubu odeszła część gwiazd, ponadto sama organizacja została zmuszona do zaciśnięcia pasa. Biorąc pod uwagę wzmocnienia konkurentów, wydawało się, że nawiązanie do ostatnich osiągnieć może być mało prawdopodobne. Tymczasem zawodnicy Angelo Lorenzettiego zaczynają kampanię z wielkim impetem.

Obdarci, odmłodzeni, odrodzeni. Itas Trentino nic sobie nie robi ze straty gwiazd

Miłośniczka podróżowania i życia z pełną prędkością. Grała w Belgii, Francji, Włoszech, Japonii, a od niedawna przywdziewa koszulkę E.Leclerc MOYA Radomki Radom. Freya Aelbrecht, belgijska środkowa czwartej drużyny ostatniego sezonu Tauron Ligi, opowiada newonce.sport o mniej lub bardziej przyjemnych doświadczeniach z zawodowej kariery. Dlaczego warto myśleć egoistycznie? Jak silną władzę może mieć trener reprezentacji? Czy siatkówka może się znudzić? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi udziela sportowy obieżyświat.

Życie w trybie #Allbright. „Poznałam ludzi, którzy mnie zawiedli, lecz wiem, że sama też pewnie zawiodłam niejedną osobę” (WYWIAD)

Na stanowisku selekcjonera obu siatkarskich reprezentacji Polski panuje bezkrólewie. Po mistrzostwach Europy z zespołami pożegnali się Vital Heynen i Jacek Nawrocki. Pierwszy zakończył pracę brązowym medalem, drugi awansem do ćwierćfinału. Zmiany uruchomiły giełdę nazwisk następców. Przyjrzeliśmy się tym, łączonym z żeńskim zespołem.

Multum spekulacji o jedno miejsce. Kto poprowadzi polskie siatkarki?

Lata 80. i 90. to sześć mistrzostw Serie A i aż dziewięć Pucharów Włoch. W końcówce ubiegłego stulecia trzy razy z rzędu nie schodzili z najwyższego stopnia podium Ligi Mistrzów. Modena od dawna tkwi w pamięci sympatyków volley’a jako utytułowana marka. Nie może jednak przeskoczyć pary Lube-Perugia, która od czterech lat rozdziela między sobą kwestię panowania w Italii. Zmienić ma to obecny sezon, a przede wszystkim potężne wzmocnienia.

Nowe oblicze dawnej potęgi. Modena i jej nabytki klasy premium

Od 1984 roku nie zdarzyło się, aby w najlepszej czwórce Ligi Mistrzyń zabrakło klubu z Turcji bądź Włoch. Co więcej, poza jednym wyjątkiem, od szesnastu lat oba kraje nie oddają nikomu trofeum za triumf w rozgrywkach. Elitarny turniej pań staje się grą przedstawicielek dwóch lig. Jakie są tego przyczyny? Czy wszystko jest kwestią pieniędzy? Odpowiedzi udzielają trenerzy, którzy doskonale znają tamtejsze środowiska.

Włosko-turecki duopol na wygrywanie. Liga Mistrzyń i niekończąca się potęga dwóch państw

Okres poolimpijski to zawsze czas wyborów w większości związków sportowych. Kończy się jedna era, więc w nową trzeba wejść z kimś zdolnym do naprawy lub utrzymania danego stanu rzeczy. W tym roku mamy dużo więcej nazwisk, które doskonale znamy z największych sportowych aren świata. Jednak wcale nie musi to oznaczać, że wszystko będzie w porządku. Jak będzie w tym wypadku?

Dawni sportowcy przejmują władzę w związkach. Czy takie połączenie ma jakikolwiek sens?

Pomimo porażki na igrzyskach, PlusLigę nadal można określać mianem „ligi mistrzów świata”. Polskie rozgrywki po raz kolejny zamierzają udowodnić, że możne stawiać je w jednej linii z włoskimi i rosyjskimi. W nadchodzącym sezonie nie zabraknie dużych nazwisk, które stanowią o sile najlepszych reprezentacji świata.

siatkówka