Nic mnie bardziej nie wpycha w ramiona Paulo Sousy, niż medialna otoczka, która mu towarzyszy. Nie tyle kibicuję selekcjonerowi, ile marzę o chwili spokoju wokół kadry.

Z NOGĄ W GŁOWIE. Reprezentacja Polski, czyli wielkie i męczące reality show

Przemek Rudzki i Dominik Piechota zasiedli do dyskusji po meczu kadry z Albanią (1:0), który jedną nogą umieszcza nas w barażach na mistrzostwa świata 2022 w Katarze. W „Hit The Bar” odpowiedzieli, dlaczego strach przed rywalizacją z Albanią był niepotrzebnie nakręcony, co Paulo Sousa zdołał poprawić po Euro 2020 oraz jacy są najwięksi wygrani ostatnich miesięcy. Panowie omówili też defensywę reprezentacji Polski, nowe nazwiska wokół kadry i większe prawa jakie ma zagraniczny selekcjoner. Jak się okazuje – Sousa wcale nie jedzie na picu.

Kierunek baraże! Co mecz z Albanią mówi o naszej reprezentacji? | Hit The Bar

Wygrana z Albanią bardzo wiele wyjaśniła w rywalizacji o drugie miejsce w grupie. Ale spotkania z Andorą i Węgrami będą miały zasadnicze znaczenie, jeśli chodzi o faktyczne szanse wyjazdu na mundial.

Dwie wygrane, czyli pewne rozstawienie. Jak wygląda dalsza faza walki o Katar

Najlepszy czas ma za sobą, stracił część atutów i zmienia swój styl gry, ale z właściwym trenerem nadal może być istnym skarbem dla drużyny narodowej. Wszystko sprowadza się do tego, by zaakceptować nową wersję Krychowiaka i umiejętnie zatuszować ograniczenia pomocnika Krasnodara.

Polski Sergio Busquets. Kiedy Krychowiak jest błogosławieństwem, a kiedy przekleństwem kadry

Przez ostatni rok mówiono często, że na mecze z najsilniejszymi rywalami powinna wychodzić kadra Paulo Sousy, a na starcia ze średnimi i słabszymi przeciwnikami ekipa jego poprzednika. W Tiranie po raz pierwszy w tym roku Polska wygrała dzięki obronie.

Pozytywny pierwiastek Brzęczka. Sousa odnalazł defensywną stabilność (ANALIZA)

Z zewnątrz powołanie Przemysława Płachety nie miało logicznych pobudek, bo ostatni mecz rozegrał prawie cztery miesiące temu, a w Norwich grał ogony pod koniec kwietnia. Pamiętajmy jednak, że nikt nie wie lepiej od selekcjonera, w czym dany zawodnik może mu pomóc. Chociaż Paulo Sousa nie dostał powodów, aby rozpływać się nad formą 23-latka i do ostatnich minut próbował go pobudzać, wychodząc daleko poza swoją strefę, ostatecznie to Płacheta jako pierwszy pomógł przełamać defensywę San Marino (5:0). Portugalczyk wiedział, że zdecydowanie słabszego rywala trzeba zaskoczyć szybkością w bocznych sektorach, więc przygotował do tego najszybszych graczy. Zadanie wykonane. Warto o tym pamiętać, kiedy w przyszłości nie znając pomysłu selekcjonera, będziemy mu grzebać w powołaniach osobistymi wizjami.

Święte prawo selekcjonera. Czasem lepiej wejść do jego głowy i zrozumieć plan na przyszłość

Patrząc na liderów kadry, można odnieść wrażenie, że od lat bardzo niewiele się w niej zmieniło. Ale jeśli spojrzy się poza kręgosłup widać, że, kadra została mocno przebudowana personalnie.  

Zaplecze pełne nowych ludzi. Reprezentacja Polski z podpisem Paulo Sousy

Oby dzięki tej dobiegającej końca karierze reprezentacyjnej następny grzeczny, spokojny i cichy chłopak stojący w bramce nie musiał przez całe życie wysłuchiwać, że jest zbyt normalny na tę pozycję.

Z NOGĄ W GŁOWIE. Bramkarz nie musi być wariatem. Pożegnanie Łukasza Fabiańskiego

Postanowiliśmy wyobrazić sobie, jak wyglądałaby reprezentacja polskich ligowców i kogo mógłby powołać Paulo Sousa.

Kadra polskich ligowców. Jak wyglądałaby reprezentacja Sousy oparta tylko na ekstraklasie

W Hit The Bar poruszyliśmy tematy wagi państwowej, które szczególnie poruszają polskich kibiców. Przemek Rudzki oraz Dominik Piechota podyskutowali o podejściu Paulo Sousy do ekstraklasy: czy selekcjoner powinien częściej pojawiać się w Polsce, czy selfie na stadionie ma większą wartość niż mecz przeanalizowany z Portugalii, w końcu czy Sousa pomija jakieś nazwiska z polskiej ligi i jak może spróbować podnieść jej poziom. Kolejnym głośnym tematem jest sprawa powołania do kadry dla Matty'ego Casha. Dlaczego zwrot „farbowane lisy” powinien wylądować w koszu, co prawy obrońca Aston Villi może dać reprezentacji i jak my patrzymy na sprawę jego obywatelstwa?

Czy Paulo Sousa szanuje Ekstraklasę? Matty Cash a farbowane lisy | Hit The Bar

Kalendarz piłkarski z roku na rok puchnie, co dodatkowo nasilił efekt pandemii. Już teraz słyszymy, że meczów jest za dużo i narzekają zarówno trenerzy klubowi, jak i selekcjonerzy reprezentacji narodowych. FIFA i UEFA pędzą prosto w ścianę, a pragmatyczne myślenie przysłania im chęć zysku. 

Jesień zbędnego grania. Najwyższy czas porozmawiać o zmianach w terminarzu

W praktycznie każdej emigranckiej rodzinie jest ktoś, kogo debiut syna czy wnuka w reprezentacji Polski chwyci za serce. Dlatego warto zapamiętać łzy Krzysztofa Zalewskiego. 

Z NOGĄ W GŁOWIE. Łzy Zalewskiego. Czas skończyć z retoryką “farbowanych lisów”

Jak skomplikowane bywają losy piłkarzy polskiego pochodzenia? Których graczy warto obserwować? Dlaczego bramkę USA za chwilę przejmie ktoś z naszymi korzeniami i po co trener Artura Vidala recytował na Instagramie Mazurka Dąbrowskiego? Rozmawiamy z Arkadiuszem Stelmachem, który od trzech lat kontaktuje się z piłkarzami, którzy mają lub mogą mieć polskie powiązania. Robi to z czystej pasji, a historie, które napotyka pozwalają głębiej spojrzeć na sprawę Matthew Casha.

Śladami Casha i Dybali. „Mam w bazie ponad 400 graczy. Niektóre historie są abstrakcyjne” (WYWIAD)

Matthew Cash, jak dla mnie, nie musi stroić się zbroję husarską i wzruszać się na widok bociana na łące, żeby grać w reprezentacji Polski. Skoro należy mu się obywatelstwo, to powinien je dostać. A skoro daje radę w najlepszej lidze świata, to znaczy, że to nie on powinien zabiegać o nas, tylko my o niego. W sobotę na Old Trafford nieprzypadkowo słychać było przyśpiewki o „polskim Cafu”. Żaden gracz kadry Paulo Sousy nie czuje roli wahadłowego tak dobrze jak Cash.

 Żaden polski piłkarz nie czuje roli wahadłowego tak dobrze jak Cash. Nad czym się jeszcze zastanawiamy? 

Kamil Grabara ostro zaatakował w "Foottrucku" bramkarza FC Augsburg. I nawet jeśli ktoś żywi wobec niego cieplejsze uczucia niż Grabara, z dwiema rzeczami z jego wywodu trudno się nie zgodzić. 

Z NOGĄ W GŁOWIE. Dlaczego Rafał Gikiewicz faktycznie sam skreślił siebie z kadry 

Pomny doświadczeń z ostatniego zgrupowania Paulo Sousa powołał 29 zawodników na dwa październikowe mecze, chociaż we wrześniu pierwotnie planował zabrać 26 nazwisk na trzy spotkania. Wśród powołanych znajdziemy m.in. niegrających w klubach Przemysława Płachetę czy Nicolę Zalewskiego, ale miejsca dla Sebastiana Szymańskiego, jednego z lepszych graczy w klasyfikacji kanadyjskiej ligi rosyjskiej, zabrakło. Być może to kwestia urazu, być może upodobań, ale ewidentnie pomocnik Dynama Moskwa nie jest ulubieńcem Portugalczyka. Odkąd postawił na niego w debiucie, więcej nie zobaczyliśmy go w akcji w drużynie narodowej, mimo że 22-latek uczestniczył w 41 procentach bramek wicelidera ligi rosyjskiej i stał się kluczowym graczem klubu ze stolicy Rosji.

Dziwny przypadek z Moskwy i powołania za darmo. Sousa szykuje kadrę na wyjazd do Albanii

W ostatnich dniach pojawiło się sporo informacji na temat Matty'ego Casha w kontekście reprezentacji Polski. Pierwszy napisał o tym dziennikarz „Daily Mail” zajmujący się na co dzień Aston Villą, a później temat podłapał nawet Fabrizio Romano. Według nich 24-latek rozpoczął staranie o polski paszport z myślą o grze w naszej reprezentacji. Do otrzymania dokumentu kwalifikowałby go fakt, że polskie obywatelstwo ma jego matka. Te doniesienia zbiegły się z bodaj najlepszym w wykonaniu Casha meczem odkąd trafił do Premier League. Kim jest ten gracz? Co go cechuje? Co mógłby dać reprezentacji Polski i czy jest nam w ogóle potrzebny?

Pokazuje „jestem”. Matty Cash chciałby grać dla Polski – co mógłby dać naszej reprezentacji?

W Warszawie na Stadionie Narodowym reprezentacja jest niepokonana od 20 meczów, a takimi seriami może się pochwalić mało kto na świecie. 

Twierdza Narodowy. Warszawa w trójce najtrudniejszych świątyń do podbicia

Bez strachu i z rzetelnie realizowanym planem, można osiągnąć więcej, niż licząc na ingerencję sił nadprzyrodzonych i losowość futbolu, która czasem pozwoli szczęśliwie zremisować. 

Mniej święconej wody, więcej zwykłego mydła. Jak Sousa zatrzymał Anglię (ANALIZA)

Pierwsza połowa dała nadzieję na to, że zabierzemy faworytowi grupy punkty, drugą lepiej rozgrywali już Anglicy, choć gola strzelili akurat z niczego. Polacy pokazali jednak charakter i w końcówce wyrównali na 1:1. To był punkt zasłużony i biorąc pod uwagę, że rywalizowaliśmy z wicemistrzami Europy i czwartą drużyną świata, można uznać to za najlepszy występ za kadencji Paulo Sousy. Oceniamy reprezentację Polski za mecz z Anglią.

Lewy, czyli lider, pewność Krychowiaka, aktywny Puchacz. Oceniamy Polaków za mecz z Anglią

Polska zremisowała z Anglią, ale mogła pokusić się o coś więcej. Damian Szymański bohaterem końcówki meczu.

Nie do końca udane pokazanie środkowego palca. Ale cieszmy się tym, że już nie boimy się Anglii

24 minuty Nicoli Zalewskiego w reprezentacji Polski pokazały, jak wielkie problemy z kreatywnością i odwagą mają polscy piłkarze

Pokaż, jak prowadzi piłkę, a powiemy o nim więcej. Nicola Zalewski, dzieciak ilustrujący problemy polskiego szkolenia

Powiedzieć, że w meczu Anglią reprezentacja Polski nie będzie faworytem, to jak nie powiedzieć nic. Mowa przecież o starciu z wicemistrzem Europy i czwartą drużyną świata, która ma tak dużą głębię składu, że nawet skład wymieszany z wyborów numer 2 i 3 na swoich pozycjach byłby mocniejszy od naszego najsilniejszego zestawienia. Zadanie utrudnia to, że Anglicy poważnie podchodzą do eliminacji i praktycznie nie tracą punktów. W naszej grupie jak do tej pory mają ich komplet i takie eliminacje, w których wygrywali wszystkie mecze, już im się w przeszłości zdarzały. Jak zatrzymać takiego potwora?

reprezentacja polski