Planem A był Kylian Mbappe, planem B Erling Haaland, a plan C będzie trzeba dopiero wymyślić. Florentino Perez potrzebował młodej supergwiazdy na otwarcie nowego Bernabeu i latami prowadził rozsądną politykę finansową, aby pozwolić sobie na takie szaleństwa. Z Mbappe byli po słowie, rozmawiali dwa razy w miesiącu, traktowali jego przyjście za pewnik, aż zaskoczył cały Madryt, najpewniej zamykając sobie drzwi do Realu. Francuz miał wnieść ich projekt sportowy na inny poziom, a kolejnego piłkarza o takiej wartości marketingowej i sportowej na rynku po prostu nie ma. Na razie Królewscy ruszają po jego rodaka Auréliena Tchouaméniego, będą pompować Viniciusa i głowić się, jakimi transferami obudować atak.

Życie bez Kyliana. Jak Real ułoży sobie świat bez piłkarza, na którego czekał latami

Dla części środowiska Ballon d’Or stracił dawną magię, ale wydaje się, że w tym roku można już grawerować nazwisko zwycięzcy. Nikt nie rozegrał indywidualnie tak zjawiskowego sezonu jak Karim Benzema, który zarazem notuje jeden z lepszych finiszów jaki widziała Liga Mistrzów. Cristiano Ronaldo spojrzałby na to z uznaniem. I chociaż Mohamed Salah czy Sadio Mane mogliby się obrazić, to jeden mecz nie może odwracać narracji całego sezonu. To nie składanie klocków, aby najlepszego szukać w ekipie, której trafi się lepszy dzień w finale w Paryżu. Za 34-letnim Francuzem stoi zbyt wiele argumentów, by nie nagrodzić go Złotą Piłką. I to nie za całokształt twórczości czy inne pokrętne historie, a po prostu za wejście na poziom profesury, jakiego w tym sezonie nie widzieliśmy.

Podyskutujmy o Złotej Piłce. Dlaczego należy się Benzemie bez względu na finał LM (KOMENTARZ)

– Skąd u ciebie taka agresja i zdecydowanie? – zapytał w pierwszych dniach pracy w Londynie Thomas Tuchel. – Jestem z Neukölln, to kształtuje – odparł mu wychowanek berlińskich blokowisk. Przed chwilą Antonio Rüdiger wygrywał Ligę Mistrzów z Chelsea, a teraz jako kolejny wolny zawodnik po Davidzie Alabie ma trafić do Realu Madryt. Oto nowa polityka mistrzów Hiszpanii, by wypłacać prowizje i premie, zamiast inwestować astronomiczne sumy w piłkarzy z kontraktami. Gdyby jeszcze wzięli Kyliana Mbappe, byłoby to mistrzowskie zbudowanie kadry ze strony finalisty Champions League. Lata mijają, rzeczywistość na rynku się zmienia, ale ludzie Florentino Pereza mają łeb na karku.

Rambo z misją specjalną. W czym Rudiger podniesie standardy defensywy Realu Madryt

Real Madryt, Santiago Bernabéu i Liga Mistrzów – nawet nie próbujcie tego tłumaczyć racjonalnie. Nad tym tercetem czuwa wyjątkowa mieszanka siły, niezłomności i charakteru. Zmieniają się trenerzy, piłkarze i generacje, ale nad madridismo cały czas unosi się niezwykła moc. Nie ma Sergio Ramosa, ale jest niezłomny Nacho Fernandez. Nie ma Cristiano Ronaldo, ale są brazylijskie dzieciaki Vinicius & Rodrygo. Tylko Królewscy mogli sobie zapewnić finał Champions League, grając mniej widowiskowo od Realu Madryt i Paris-Saint Germain, a w rewanżu z Manchesterem City przy dwubramkowej stracie oddając pierwszy celny strzał w 90. minucie. Porzućcie logikę i przewidywania, bo kiedy Real jest w grze w Lidze Mistrzów, działa przede wszystkim magia tego klubu.

Nie szukajcie w piłce logiki. Real Madryt podpisał cyrograf na Ligę Mistrzów

Carlo Ancelotti jest jedynym menedżerem, który podbił pięć topowych europejskich lig. Nieprawdą jest, że skoro bierzesz menedżera Evertonu, to grasz jak Everton, bo Włoch odmienił wizerunek Realu Madryt i pokazał, że jest specjalistą w wąskiej dziedzinie zarządzania szatnią z rozbuchanym ego. Po wszystkim zasłużenie odpalił cygaro i zostało mu już tylko zmierzenie się z pięknym umysłem Pepa Guardioli w rewanżu Ligi Mistrzów. I chociaż Włochowi można wytknąć parę pomyłek, i tak wycisnął z tego sezonu więcej, niż początkowo zakładano. Celebracja mistrzostwa Hiszpanii potwierdziła, jak bardzo piłkarze cenią Carletto i jak dobrze on sam rozumie filozofię madridismo.

Podniesiona brew i odpalone cygaro. Jak włoski spokój uczynił Ancelottiego trenerem wyjątkowym

Manchester City strzelił Królewskim cztery gole, ale nie może być pewny awansu do finału.

Real Madryt mógł zostać Watfordem, ale ostatecznie był Realem. Kosmiczny półfinał Ligi Mistrzów (KOMENTARZ)

Hat trick Karima Benzemy wyeliminował Paris Saint-Germain, a teraz kolejne jego trzy bramki zadały poważne ciosy Chelsea w Londynie. Wycisnął z pierwszego ćwierćfinału tyle, ile się dało. Pokazał, jaka jest różnica między zagubionym i niewykorzystanym Romelu Lukaku a napastnikiem w życiowej formie. Francuz całe życie apelował, aby nie robić z futbolu NBA i nie oceniać gry statystykami, aż sam zaczął wykręcać liczby, do których nie ma podjazdu. 37 goli i 13 asyst na początku kwietnia. Dziś w dyskusji o najlepszym napastniku świata istnieje tylko jedno pytanie: Lewandowski czy Benzema? Przy czym to gwiazda z Lyonu oprócz bycia etatowym superstrzelcem dorzuca jeszcze rozgrywanie i akcenty pięknej gry.

Twórca i tworzywo. Benzema puszcza oko Złotej Piłce i opowiada o psychice napastnika

Nie chce uwiarygadniać bukmacherów i śmieciowego jedzenia. Nie pojawił się w piątek w Katarze. Do tego jasno deklaruje na jakich wartościach buduje karierę. Ten tydzień dobitnie pokazał nam, dlaczego Kylian Mbappe zyskał status sportowca nowej ery. Wraz ze swoim otoczeniem nie tylko widzi szachownicę, ale też znakomicie przewiduje grę, która wokół niego się toczy.

Wojny wizerunkowe. Jak Mbappe odwrócił się od bukmacherów, skrzydełek i emira Kataru 

W półtora miesiąca Barcelona za Xaviego strzeliła po cztery gole Atletico Madryt, Valencii, Athletikowi, Napoli, Osasunie, a także Realowi Madryt. W El Clasico na Bernabeu wygrali 4:0, co było najniższym wymiarem kary. Thibaut Courtois może czuć się bohaterem, bo dzieciaki Xaviego powinny ustawić licznik goli na siedmiu. Carlo Ancelotti został zmiażdżony taktycznie przez nowicjusza. 134 dni wystarczyły, aby całkowicie odmienić tożsamość Blaugrany i uczynić ją najlepiej grającą drużyną w Hiszpanii. Szybkość, młodość, wysoki pressing, wymienność pozycji, fantazja – nie ma dzisiaj bardziej fascynującej i rosnącej drużyny niż Barca za Xaviego. Zapisał się w karcie historii jako wybitny piłkarz, a teraz pokazuje, że mocno namiesza na rynku trenerskim.

Xavineta w trybie demolki. Jak Barcelona stała się najszybciej rosnącą drużyną Europy

https://api.newonce.me/api/v1/portals/sport/videos/barcelona-w-wehikule-czasu-xavi-tworzy-druzyne-przyszlosci-hit-the-bar-/content_url?token=9aa77a1ce9169d198f5c

El Clasico od wielu lat nie zapowiadało się tak ekscytująco. Real Madryt wyeliminował PSG z Ligi Mistrzów i na fali entuzjazmu czeka na przyjście Kyliana Mbappe. Xavi z kolei zupełnie odmienił oblicze Barcelony, walczy o wicemistrzostwo kraju i zdobycie Ligi Europy. Jeżeli pokona Real Ancelottiego, w jego erze to Katalończycy będą punktować najskuteczniej w Hiszpanii. Od lat madrytczycy dominowali i wygrywali w Klasykach, lecz teraz wygląda na to, że Barca chce rzucić wyzwanie odwiecznemu rywalowi. Jak Xavi odmienił Barcelonę i gdzie wisi jej sufit? O tym porozmawiają Piotr Domagała i Dominik Piechota.

Barcelona w wehikule czasu. Xavi tworzy drużynę przyszłości | Hit The Bar 

Real Madryt ma w sobie coś magicznego i niepowtarzalnego, co uwydatnia się na Estadio Santiago Bernabeu, a szczególnie podczas wieczorów z Ligą Mistrzów. Kiedy zaczynają latać, trudno ich zatrzymać w tym przypływie euforii i prawdopodobnie tak najlepiej można oddać definicję madridismo. Ten sukces zapoczątkował prezent od Gigiego Donnarummy, napędziły go błędy Marquinhosa, a oliwy do ognia dolał chaos w całej defensywie PSG. Sam Kylian Mbappe nie uczyni Paryża wielkim. Przez 150 ze 180 minut dwumeczu paryżanie mieli sytuację pod kontrolą, ale na finiszu znów okazało się, że nie potrafią zarządzać emocjami ani sukcesem. A to właśnie odróżnia wielkich od najlepszych.

Euforia po madrycku. Monsieur Benzema, paryska piaskownica i zarządzanie emocjami mistrzów

Z okazji przyjazdu gości z Madrytu w szatniach Stadionu Śląskiego wymieniono uchwyty na papier toaletowy. Mistrzowie Polski też szykowali się na starcie z ludźmi z innego świata. Po rewanżu to “Królewscy” proponowali im wymianę koszulek. Nigdy wcześniej ani później żaden polski zespół nie był tak bliski wyeliminowania Realu Madryt, jak Górnik Zabrze w 1988 roku.

23 minuty na Bernabeu. Jak Górnik Zabrze sprawił, że Real spocił się do krwi

Realu Madryt i Paris Saint-Germain nie łączą choćby najmniejsze relacje, bo każdy cierpi na obsesję wielkości. Kłócą się o Superligę, kłócą o przyszłość futbolu i miano wybawcy, a już najbardziej o cudownego chłopaka Kyliana Mbappe, którego Carlo Ancelotti nazwał najlepszym piłkarzem Europy. Florentino Pérez czuł, że traci dawną moc, a wraz z powstaniem klubów-państw osuwa mu się grunt pod stopami. W Parku Książąt zobaczył jednak, ile dzieli jego projekt od tych z nieograniczonymi środkami. Przepaść wynosi znacznie więcej niż gol Mbappe w doliczonym czasie gry, przestrzelony karny Leo Messiego, 42 procent meczu spędzone pod bramką Courtois czy brak celnego strzału madrytczyków. To sygnał, jak będzie wyglądał nowy układ sił w piłce.

Park Księcia nietknięty. Jak Florentino zobaczył zmieniającą się hierarchię świata

Starcie dwóch z najskuteczniejszych drużyn ze stałych fragmentów gry, spotkanie bezkompromisowo atakujących szkoleniowców, duszący rywali Manchester City oraz zaburzony przez swobodę gwiazd Paryż. Najbliższe spotkania 1/8 finału Ligi Mistrzów to kwintesencja tego, czym staje się futbol na najwyższym poziomie – walką na detale, które mogą w hitach zrobić sporą różnicę.

DO TABLICY #5: Messi, szarża Nagelsmanna i schematy Kloppa... Taktyczne niuanse Ligi Mistrzów

Marco Verratti znowu jest królem pressingu, mistrzem popychania gry do przodu i w ogóle wygląda tak jakby już teraz rozgrywał w głowie mecz z Realem Madryt w Lidze Mistrzów. W niedzielę w meczu z Reims (4:0) znowu zobaczyliśmy najlepszą wersję Włocha. Pep Guardiola miał rację: Gufetto w formie to piłkarz, w którym można się zakochać.

Król popychania gry do przodu. Marco Verratti serwuje przystawkę przed Ligą Mistrzów 

Nie ma sensu pisać, że Karim Benzema już w styczniu ruszył po Złotą Piłkę, bo wiadomo, że plebiscytów nie wygrywa się w takich meczach i na takim etapie roku. Francuz będzie miał jeszcze czas, żeby postawić odpowiedni stempel, niemniej już teraz znowu trzeba pochylić się nad jego regularnością. W środę w Superpucharze Hiszpanii (3:2) strzelił gola i zaliczył asystę. Razem z Viniciusem ma już 38 trafień, czyli więcej niż cała Barcelona.

Karim Benzema, czyli król czytania gry. Vinicius może patrzeć i czerpać garściami 

Kto na dzisiaj jest o półkę wyżej, nie podlega żadnej wątpliwości, skoro Real Madryt wygrał piąte El Clasico z rzędu. Królewscy osadzili się nisko i po swojemu czekali na zabójcze kontry, a Karim Benzema zrobił różnicę w Arabii Saudyjskiej. Niemniej pod adresem Barcelony można posłać wiele ciepłych słów. Xavi pokazał, dlaczego Ronald Koeman tak bardzo tracił czas z tym pokoleniem. Mając kilku nieprzygotowanych i wracających po urazach piłkarzy, bazując na młodzieży i wychowankach, Katalończycy zagrali z wysoko podniesioną głową, dwukrotnie odrabiali straty i dopiero w dogrywce przegrali 2:3. To Real zagra o Superpuchar, ale jeśli istnieją zwycięskie porażki, to właśnie taką odniosła Barcelona.

El Clasico wierności swojemu DNA. Xavi osłodził Barcelonie przegrywanie

Odwieczna dyskusja na temat formowania talentów coraz częściej będzie kierować się w kierunku nie tyle trenerów, co rodziców. Minęły już czasy zawodników wychowanych w błocie jak mawiał Diego Maradona. Dzisiaj dobre geny plus kapitał kulturowy to winda by być jak Kylian Mbappe. Niewielu graczy ma rodzinę tak zafiksowaną na punkcie sportu.

Geniusz zrodzony w umyśle rodzica. Wilfried Mbappe uczy jak zarządzać Kylianem

W 15 dni Real Madryt wygrał pięć meczów, mając na rozkładzie Sevillę, Athletic, Real Sociedad, Inter Mediolan oraz Atletico Madryt, czyli arcytrudnych rywali. W tak intensywnym czasie piłkarze Carlo Ancelottiego stracili tylko jedną bramkę. Atletico odjechali już na 13 punktów, a Barcelonie na 18 punktów, chociaż nie jesteśmy jeszcze na półmetku rozgrywek. Thibaut Courtois czaruje w bramce, Eder Militao rządzi defensywą, Luka Modrić dyryguje i wyznacza rytm gry, a Vinicius Junior stawia najważniejsze akcenty z przodu. Analizujemy, w jaki sposób Królewscy wygrali 2:0 derby Madrytu i jak wypracowali sobie taką przewagę już w grudniu. Carletto ułożył najpoważniejszą ekipę w Hiszpanii.

Jesteś piękny jak Luka Modrić. Jak Real został królem Madrytu i Hiszpanii (ANALIZA)

Kiedy Leo Messi wyjechał z ligi hiszpańskiej, pustkę po nim w roli najlepszego dryblera rozgrywek zapełnił Vinicius Junior. W Champions League na szczycie udanych dryblingów zwykle zasiadywał Neymar, ale teraz nikt nie kiwa tak często jak 21-latek z Realu Madryt. Od kilku miesięcy gra tak, jakby chciał raz na zawsze usunąć z nazwiska człon „Júnior”. Vinicius stał się dla LaLiga człowiekiem z plakatu, bo obok Karima Benzemy nikt nie daje takich popisów swoimi umiejętnościami. Przez kilka lat młody Brazylijczyk wysłuchiwał o gorącej głowie, aż okazało się, że prowadzi jedną z najlepiej zaprojektowanych karier. 39 osób pracuje w jego sztabie, aby Vini nie poszedł drogą rodaków i nie zwijał manatek, kiedy trzydziestka będzie pukać do drzwi.

Niebrazylijska mentalność. Jak Vinicius stał się najbardziej rozrywkowym piłkarzem Hiszpanii

Prawie pięć lat Paula Pogby w Manchesterze United są jak kadencja Ole Gunnara Solskajera, czyli garść rozbudzonych nadziei, parę dobrych wyskoków, a potem znowu mielizna. Mino Raiola powiedział właśnie w rozmowie z „Rai”, że grudzień będzie miesiącem marzeń. Najdroższy piłkarz w historii klubu prawdopodobnie powtórzy scenariusz z 2012 roku i drugi raz opuści Old Trafford na zasadzie wolnego transferu.

Toksyczny związek Pogby z Manchesterem. Mino Raiola znowu się bawi

Philippe Coutinho i Eden Hazard zgodnie mogliby stanąć w konkursie na najbardziej przepłacony i nieudany transfer w dziejach futbolu. Jak źle musi wyglądać belgijski skrzydłowy, skoro pod nieobecność Karima Benzemy szansę w wyjściowym składzie dostaje Mariano Diaz, człowiek na uboczu i wieczny obiekt żartów. „Z Hazardem jest wszystko w porządku i jest gotowy do grania. Jego jedynym problemem jest to, że trener woli innych graczy. Musi pracować, aby zdobyć miejsce” – mówi bez ogródek Carlo Ancelotti. Cierpliwość wobec 30-latka na Estadio Santiago Bernabeu się kończy. Przychodził jako najlepszy piłkarz Premier League, dziś jest jednym z licznych rezerwowych Realu Madryt. I problemem przestało być zdrowie.

Hazard ma tylko jeden problem: kolejkę lepszych do grania. Belg jednym z najgorszych transferów w historii

Barcelona przegrała czwarte El Clasico z rzędu, co pokazuje jak mocno rozjeżdżają się hiszpańscy giganci w bezpośrednich starciach. Od 56 lat Katalończycy nie byli tak bezradni w rywalizacjach z Realem Madryt. Chociaż teraz byli stosunkowo blisko, bo przegrali na Camp Nou 1:2 i do ostatnich minut myśleli o korzystnym rezultacie, Ronald Koeman nie stał się sprzedawcą nadziei. Czuć różnicę w jakości całej kadry oraz indywidualnym poziomie piłkarzy. Katalończycy już teraz stali się trzecią siłą ligi hiszpańskiej i nie potrafią znaleźć sposobu, jak złapać za koszulkę krajowych czy europejskich gigantów. Tego dnia piłkarze Ancelottiego jak najbardziej byli do ugryzienia, ale Barcelona nie wyciągnęła ręki po tę szansę.

real madryt