10 meczów Nawrockiego w Legii wystarczyło, aby mistrzowie Polski inwestowali w niego duże pieniądze, bo mogą odzyskać kilkukrotnie więcej niż 1,5 mln euro. Wystarczyło również, aby poszukujący recepty na dziurawą obronę Paulo Sousa zainteresował się 20-latkiem.

Europa patrzy i nie przejdzie obojętnie. Maik Nawrocki, czyli obietnica szczęśliwej przyszłości

Legia Warszawa nie płaci 5 milionów euro za pojedynczego piłkarza jak Spartak, ale jak najbardziej potrafi z takimi przeciwnikami rywalizować.

Przyspieszona obsługa nowej sokowirówki. Powrót Legii do Europy pokazuje, że warto inwestować

Najtrudniejszym zadaniem Czesława Michniewicza na najbliższe miesiące wcale nie musi być pilnowanie poziomu zmęczenia zawodników czy zastępowanie kontuzjowanych piłkarzy. Kluczowe będzie, by przekonać ich, że mecze z Górnikiem Łęczna i Stalą Mielec wcale nie są mniej ważne niż te w Neapolu czy w Leicester.

CENTROSTRZAŁ #7. By się w lidze chciało chcieć, czyli trudność jesieni Legii

Sezon 2021/22 Ekstraklasa zaczynała na 30. miejscu w rankingu UEFA. Wiadomo na pewno, że zakończy na wyższym. To, na którym dokładnie, zależy od postawy Legii Warszawa w fazie grupowej Ligi Europy. Analizujemy, ile miejsc możemy zyskać.

Ranking na barkach mistrza Polski. Co Legia może ugrać dla naszej piłki występami w Lidze Europy?

Jeśli mistrzowie Polski myśleli o punktowaniu w Europie i skokach w rankingu, nie trafili najlepiej z losowaniem. Jeśli szukali przygody i fascynujących firm przy Łazienkowskiej, mogą skakać z radości. Legia jesienią zagra w Lidze Europy z Napoli, Leicester oraz Spartakiem Moskwa, co oznacza, że nawet o trzecie miejsce i rywalizację wiosną w Lidze Konferencji będzie niezwykle trudno. Czesław Michniewicz znalazł się w swojej ulubionej dyscyplinie, czyli rozpracowywaniu rywali teoretycznie nieosiągalnych. Na papierze każdy punkt będzie sukcesem, ale...

Zieliński, Vardy i Moses przy Łazienkowskiej. O co Legia może powalczyć w Lidze Europy

Polskim kibicom Leicester City kojarzy się zapewne z nieprawdopodobnym mistrzostwem Anglii, zdobytym w 2016 roku, z Marcinem Wasilewskim, który tam grał i z tragiczną śmiercią właściciela klubu. Ale Lisy to coś znacznie więcej, a na King Power Stadium w ostatnich paru sezonach konsekwentnie budowana jest potężna marka piłkarska, rozpoznawalna na całym świecie.

TYGODNIÓWKA #81. Sen o potędze Leicester. Rywal Legii to dziś nie tylko wspomnienie o mistrzostwie, ale naprawdę wielki klub

„Nasze plany transferowe się nie zmieniają, bo Liga Konferencji jest dla nas korzystna finansowo” – powiedział trener Slavii Jindrich Trpisovsky. I są tacy, którzy rzeczywiście większej różnicy między Ligą Europy a Ligą Konferencji nie widzieli, oprócz paradoksu, że w pucharze trzeciej kategorii łatwiej będzie nabijać punkty do rankingu. A jednak dla polskiego futbolu to znacząca różnica i sukces ze Slavią, dwukrotnym ćwierćfinalistą Ligi Europy, trzeba przyjmować jako wielkie wydarzenie. Czesław Michniewicz w tej części kontynentu nie widział tak biegającej drużyny, a jednak zesłał ją poziom niżej. W LE nie będzie kraju o niższym rankingu UEFA niż Polska, co oznacza, że małymi krokami podnosimy się z dna.

Wytęsknione poczucie ekskluzywności. Jak Michniewicz pokazuje, że polska piłka może wstać z kolan

Legia Warszawa jest słabszym zespołem od Slavii Praga i Dinama Zagrzeb, które jeszcze w kwietniu grały w ćwierćfinale Ligi Europy, ale z oboma klubami potrafiła zremisować na wyjeździe. Mistrzowie Polski w Pradze mieli masę szczęścia, rezultat 2:2 pewnie zakłamuje rzeczywistość, ale biorąc pod uwagę z czym przystępowali do tej rywalizacji, wyjeżdżają zupełnie spełnieni. Mierząc się z jednym z najbardziej atletycznych zespołów tej części Europy, znów dali sobie szansę w rewanżu przy Łazienkowskiej. Niezmiennie jednak Legia balansuje na granicy pójścia poziom wyżej i pozostania w swojej smutnej bańce.

A może nikt nie zauważy. Partyzancka próba prześlizgnięcia się przez puchary

Mistrzowie Polski zmierzą się o awans do fazy grupowej Ligi Europy z klubem, który mimo tego, że geograficznie ma siedzibę blisko od Warszawy, to wygląda trochę jak z lepszego piłkarskiego świata. Slavia Praga dwa razy w ciągu trzech ostatnich lat docierała do ćwierćfinału LE i pozostawiła po sobie dobre wrażenie w niezwykle silnej grupie w Lidze Mistzów. Z drugiej strony może się okazać, że dwumecz z takim przeciwnikiem wypada dla Legii w odpowiednim momencie.

Niby sąsiad, a jednak z innego świata. Co ma Slavia Praga, czego nie może mieć Legia Warszawa?

Paradoks europejskich pucharów polega na tym, że gdyby Legia przeszła Dinamo Zagrzeb (0:1 w rewanżu), dostałaby łatwiejszego rywala o Ligę Mistrzów (Sheriff Tyraspol), niż w decydującym meczu o Ligę Europy (Slavia Praga). Kibice przy Łazienkowskiej stanęli na poziomie Champions League i przeżyli największe święto w Europie od 2017 roku, punktem kulminacyjnym było wejście Artura Boruca w pole karne w ostatniej akcji meczu, ale happy endu w Warszawie zabrakło. O Ligę Mistrzów zagrają lepsi i bardziej cwani piłkarze, ale nie przybysze z innej planety – gdyby tylko mistrzowie Polski mieli więcej argumentów w ofensywie, więcej jakości indywidualnej, niespodzianka wisiałaby w powietrzu. A tak to 

Cienka granica marzeń. Stracone miliony między budującą postawą a zbiorowym niedosytem

Legia w III rundzie el. Ligi Mistrzów wywozi korzystny rezultat (1:1) ze stadionu Maksimir, gdzie nie tak dawno przegrywał Tottenham (0:3) José Mourinho oraz Atalanta (0:4) Gian Piero Gasperiniego. 

Mikstura sposobu i farta. Michniewicza wykłady z wielkich meczów w Europie (ANALIZA)

Po 1433 dniach Legia po raz pierwszy awansowała do fazy grupowej europejskich pucharów za samodzielnych rządów Dariusza Mioduskiego. Mistrzowie Polski zapewnili sobie udział przynajmniej w Lidze Konferencji, czyli nowo powstałym trzecim europejskim pucharze, którego kształt pomagał tworzyć prezes warszawskiej drużyny. Dla Łazienkowskiej to powrót na salony po pięciu sezonach, chociaż jeszcze tydzień temu rozżalony Artur Boruc ostrzegał, że z „takim zaangażowaniem i ambicją nie pasujemy do Europy”. A jednak miejsce się znalazło, kamień spadł z serca legionistom, ale już dzisiaj można wskazać kilka punktów, które rzeczywiście w fazie grupowej nie przystoją i w dalszej części sezonu mogą skutkować powtórką z zeszłorocznego Lecha Poznań.

Legia zagra jesienią w Europie. Czego jej brakuje, aby pasować do tego towarzystwa

Do listy kuriozalnych kontuzji futbolu dopisujemy Bartka Kapustkę wyskakującego do celebracji po zdobytej bramce z Florą Tallin (2:1). Będzie miał swoje miejsce obok wody kolońskiej Santiago Canizaresa oraz sięgania po pilota Robbiego Keane'a, chociaż nabawił się urazu w zupełnie naturalnym środowisku. I absolutnie nie ma co tu nikogo winić, a już najbardziej samego piłkarza. Szkoda tym większa, że trafiło na chłopaka tańczącego ze zdrowiem w ostatnich latach i wyraźnie nabierającego gazu, o czym świadczyła bramka z Estończykami. Selekcjoner Paulo Sousa po dłuższej przerwie zagościł na polskie stadiony i jeśli ktoś miał go przekonać do poziomu reprezentacji, to najbardziej właśnie mobilny 24-letni pomocnik. Ale zanim obejrzy go w akcji, niestety najpewniej ponownie trochę poczeka.

Pech, tego nie przeskoczysz. Kapustce należy jedynie współczuć (KOMENTARZ)

Legia w europejskich pucharach wyeliminowała jak dotąd najlepszy zespół w erze Dariusza Mioduskiego. Nic dziwnego, że po meczu Czesław Michniewicz przypomniał, że akurat on ma doświadczenie w pucharach. I od razu zaznaczył: tu nie będzie miejsca na fajerwerki, najważniejszy jest spokój, plan taktyczny pod konkretnego rywala i wystrzeganie się głupich, emocjonalnych błędów. A jednak 5:2 w dwumeczu z Bodo/Glimt wygląda atrakcyjnie. Poprzednie lata przyzwyczaiły, że indywidualności zwykle grały i zaskakiwały po stronie przeciwników, lecz tym razem największą różnicę w dwumeczu robił Luquinhas, chłopak mający za sobą konkretną transformację.

Europa, czyli gdzie różnicę robią dryblerzy. Legia wreszcie wozi, a nie jest wożona

Myśląc o rozwoju polskiej piłki, musimy wymagać od Legii awansu z Bodo/Glimt w I rundzie el. Ligi Mistrzów. To warunek konieczny, aby ruszyć do przodu. Jednocześnie mistrzowie Polski polecieli do Norwegii bez najlepszego strzelca Tomasa Pekharta i najlepszego asystenta Josipa Juranovicia, za to w samej jedenastce pozostają spore wątpliwości: na prawym wahadle zagra nastoletni Kacper Skibicki, który zmaga się z problemami zdrowotnymi i de facto nie jest wahadłowym, a na środku obrony wystąpi Mateusz Hołownia, będący w zeszłym sezonie piątym stoperem Legii. Przygotowaniem kadrowym klasycznie mistrzowie nie zwiększają swoich szans.

Kolejny rok balansowania na krawędzi. Legia sama nie ułatwia startu w pucharach

Sezon 20/21 zakończony, oficjalne nagrody ekstraklasy już rozdane, więc czas również na nasze wyróżnienia. Wiodącą postacią kapituły był baczny obserwator rozgrywek Michał Trela, czyli zarazem autor poniedziałkowej audycji Ekstraklasa Small Talk, którą powinniście na stałe wpisać do swojego kalendarza podcastów. Nerwowe łączenia i burzliwe dyskusje w efekcie dały jedenastkę sezonu z pięcioma Polakami, dwoma Chorwatami, Austriakiem, Serbem, Hiszpanem i Czechem. Za stery dajemy polskiego menedżera, mając nadzieję, że nie wyślecie nas do Tworek za takie wybory.

Liga w bałkańskim rytmie i polskie akcenty. Nasza 11 sezonu ekstraklasy

Dlaczego woli kosmetyczne korekty zamiast przeprowadzać zmiany? Czemu defensywne stałe fragmenty gry sprawiają, że nie zdejmuje z boiska napastnika Tomasa Pekharta? Jakie są zadania Mateusza Wieteski, o których nie wiedzą kibice? Dlaczego najlepszym transferem Legii jest Alessio De Petrillo? Co jest wyjątkowego we włoskiej szkole trenerów i jak wejść do zamkniętego kręgu? Jak to jest kibicować menedżerom, a nie klubom? Czesław Michniewicz po przekonującym zdobyciu mistrzostwa Polski z Legią Warszawa zaprosił nas do swojego taktycznego świata. „Kto się nie rozwija, ten się zwija. Moim marzeniem jest umrzeć jako trener” – wyznaje 51-letni szkoleniowiec.

Czesław Michniewicz zaprasza na inspirujący wykład taktyczny (WYWIAD)

Po trzech mistrzostwskich tytułach Marko Vesovic żegna się z Legią Warszawa. Zaważyć miały wpisy na Instagramie jego żony Tamary, która ostro przejechała się po szefach klubu, wypominając im brak opieki nad kontuzjowanym piłkarzem i pozostawienie go samemu sobie. Zaleciało atakiem frustracji, chociaż... Niezależnie, czy to jedynie pretekst, czy rzeczywiście pociągnięcie sznurka do rozstania, to przykład Czarnogórca pokazuje, jak wybuchowy charakter partnerki i brak samokontroli może 

Piłkarzu, uważaj na partnerkę. Jak Vesović wpisał wybuch żony do CV i stracił przez niego kontrakt

Mam przepastne archiwum i nie zawaham się go użyć. W kilku segregatorach leżą teksty, jakie napisałem przez ponad 15 lat pracy w zawodzie dziennikarza. Setki rozmów i dziesiątki delegacji – to się nie może zmarnować. W każdą niedzielę jedna z takich historii na newonce.sport. Dziś o delegacjach krajowych i ich trudach.

THROWBACK #18. „Dziękuję, że pan strzelił tego gola. Zdążę na prom!”. Emocje w Świnoujściu i blackout w Wodzisławiu 

Nigdy nie zabiegał o kult, a ten i tak go dopadł. Jest jak bohater powieści łotrzykowskich: trochę włóczęga, trochę uwodziciel, często pokłócony ze światem i zawsze spadający na cztery łapy. Artur Boruc pokochał Warszawę, a Warszawa pokochała jego.

„Panie Wiciu, a kim był ten blondynek? Z niego będzie kawał bramkarza”. Artur Boruc i jego sen o Warszawie. Tak się buduje legendę

Legia Warszawa przyklepała mistrzostwo Polski przed telewizorem, ale to była jedynie formalność. 7 z ostatnich 9 tytułów mistrzowskich powędrowało do stolicy, co jest monopolem podobnym do tego Bayernu w Niemczech, Juventusu w Italii (przerwanego) czy PSG we Francji (pod znakiem zapytania). Poważnego kontrkandydata na horyzoncie nie było, bo Raków i Pogoń samo podium przyjęły z pocałowaniem ręki. Sztuką jest zawieszać sobie wysoko poprzeczkę, kiedy inni nie motywują. Wiosną legioniści przegrali tylko raz, jeszcze w styczniu, a wszechstronnością i jakością byli mocno ponad stawką. Teraz Czesław Michniewicz musi zmierzyć się z bolesnym cyklem życia podczas pucharów przy Ł3.

Monopol na polską piłkę. Niebezpieczny ekosystem Legii

„Rozmowy na szczytach zawsze pełne były konfliktów i wojny interesów. Prawa ręka Florentino Pereza na takich spotkaniach nazywała mnie komunistą. To są tego typu klimaty czasami” – tłumaczy i ze szczegółami opowiada kulisy rebelii prezes Legii Warszawa Dariusz Mioduski. Był na pierwszej linii frontu, bo zasiadał w zarządzie Europejskiego Stowarzyszenia Klubów (ECA) bezpośrednio działającego z UEFA i mocno działał na rzecz kształtowania formatu rozgrywek europejskich pucharów. Po tym przewrocie został powołany do Komitetu Wykonawczego jako przedstawiciel średnich klubów Europy.

Mioduski: W UEFA nie siedzą same aniołki, ale tak się na ludziach jeszcze nie zawiodłem (WYWIAD)

Rywalizacje Lecha z Legią zdążyły przyzwyczaić, że rzadko kiedy porywają poziomem sportowym. Bywały rozczarowaniem skautów, zawodziły postronnych kibiców. W Poznaniu skończyło się bez bramek, ale na oczach nowego-starego menedżera Macieja Skorży lechici wysłali pozytywny sygnał w świat. Zatrzymali Legię niepokonaną od dziewięciu meczów i pewnie zmierzającą po kolejne mistrzostwo, powstrzymali jej największe atuty w bocznych sektorach, sprawdzili się w wyczekiwanej taktyce z trzema środkowymi obrońcami, wreszcie byli zespołem przeważającym w drugiej połowie. Dość letni mecz w ekstraklasowej rzeczywistości nie zmieni wiele, ale zagwarantuje dobre nastroje na starcie pracy Skorży i da do myślenia Czesławowi Michniewiczowi.

legia warszawa