W obliczu zaogniającego się konfliktu o Górski Karabach między Azerbejdżanem a Armenią, warto porozmawiać o pucharowym rywalu legionistów. Ilekroć występuje w fazie grupowej czy mierzy się z tuzami pokroju Arsenalu, Chelsea, Sevilli czy Atletico, rząd w Baku świętuje. Poprzez futbol, nawet w niezbyt utalentowanym kraju, całkiem skutecznie można budować pozytywny wizerunek w świecie.

Tuba nagłaśniająca Azerów. Karabach, czyli klub z miasta po apokalipsie

Unai Emery powiedział całkiem niedawno, że Juventus posiadł sztukę rozgrywania meczów, w których absolutnie nic się nie dzieje, ale kończą się zwycięstwem. Przedstawiciele Lecha i Legii jakby zbyt dosłownie wzięli 

Klasyk po polsku, czyli uśpić czujność i kibica. Liga w rękach sędziów (KOMENTARZ)

Legia Warszawa zaprzepaściła ten sezon, więc czas zacząć myśleć o kolejnym, w którym celem będzie odzyskanie mistrzostwa Polski. Nowym trenerem zostanie Na dzisiaj to jednak drużyna, której zdecydowanie brakuje jakości w porównaniu z Lechem Poznań czy Rakowem Częstochowa. 

Lato kolejnej przebudowy. Ilu piłkarzy musi sprowadzić Legia, by znów czuć się wielką

https://api.newonce.me/api/v1/portals/sport/videos/zyc-zyciem-robic-rzeczy---boguslaw-lesnodorski-jurasowka/content_url?token=73e8439debe7e625bad7

Prawnik, biznesmen, sportowiec, himalaista i podcaster. Bogusław Leśnodorski. Pierwszy raz w „Jurasówce”, więc tematów nie brakowało. O pracy w Legii Warszawa – ciężarach, spełnianiu się i łączeniu funkcji prezesa z uczuciami kibica. Wyjazdach i projektach w Kongo – ostatnim autentycznym, nieturystycznym miejscu na świecie. Czy o przyszłości środowiska sztuk walki. Na program zaprasza Łukasz „Juras” Jurkowski.

Żyć życiem, robić rzeczy - Bogusław Leśnodorski | Jurasówka

„Po tym, co zrobił dla mnie Tomek Kędziora, mogę go nazywać bratem. Od razu powiedział: nie zostawię cię w Ukrainie, wrócisz razem ze mną, wyciągnę cię. Czekaliśmy na sygnał od polskiego ministerstwa. Podróż z Kijowa do granicy trwała 24 godziny, a 

Verbić: Wydarzenia z Ukrainy na zawsze będą częścią mnie. Od tego nie da się odciąć (WYWIAD)

„Kiedyś futbol był piękniejszy do oglądania w telewizji. Dzisiaj przed transferem pytają cię głównie o liczby: ile masz goli? Ile masz asyst? Dawniej po prostu widzieli, czy jesteś dobry i czy warto w ciebie inwestować. Teraz buduje się chorobliwe obsesje, aby wszyscy wykręcali numery jak Cristiano Ronaldo. Kiedyś ludzie chodzili na stadiony, aby podziwiać Riquelme, Ronaldinho czy Ronaldo, bo w każdym meczu uczyłeś się od nich czegoś nowego. Przychodziłeś dla tego jednego zagrania, bo ono zostawało z tobą na długo i jest w pamięci do dzisiaj. A co zapamiętujemy aktualnie? Zwycięstwo albo porażka. I od tego zależy krytyka” – opowiada nam rozgrywający Legii Warszawa Josué Pesqueira. To na jego kreatywności i błyskotliwości wisi utrzymanie warszawskiej drużyny w ekstraklasie.

Josue: Dzisiaj w piłce chcą z nas zrobić maszyny. Doceniajmy bardziej futbol uliczny (WYWIAD)

„Dariusz, 58 lat, wizjoner, marzyciel, pasjonat tenisa, obdarzam ludzi pełnym zaufaniem” – taki profil z Tindera zawisł na Żylecie podczas rywalizacji w okolicach strefy spadkowej z Wisłą Kraków. Chwilowo rzutem na taśmę Legia z niej uciekła, ale wpakowała tam Białą Gwiazdę z Jerzym Brzęczkiem. Jest prawdopodobne, że wkrótce polski futbol straci z elity dwa z czterech najbardziej utytułowanych polskich klubów. Na razie warszawska drużyna dostała mały bodziec, który oczywiście nie rozwiązuje większości problemów. Jeszcze nigdy nie było takiej presji na właścicielu Dariuszu Mioduskim, aby się poddał i sprzedał klub. I to takiej wychodzącej poza bramy stadionu.

Legia przerzuca gorącego kartofla Wiśle. Naciski na Mioduskiego poważniejsze niż kiedykolwiek

Dariusz Mioduski odsunął się od spraw sportowych, aby zająć biznesem i nie obrywać za każde niepowodzenie na boisku, ale absolutnie nie zamierza rezygnować z projektu Legia, w który jest emocjonalnie zaangażowany. Jacek Zieliński ma dwóch finałowych kandydatów na szkoleniowca i spędza mu sen z powiek, na którego postawić w najbliższych tygodniach. Aleksandar Vuković najbardziej ze wszystkich zdaje sobie sprawę z widma spadku, lecz zresetował głowy piłkarzy i kolejnymi miesiącami chce zapracować na swoje nazwisko w branży. Legia do wiosny przystępuje z jeszcze gorszą kadrą, ale zarazem z nadzieją, że uda się wyprostować największy kryzys sportowy w XXI wieku.

Czy leci z nami pilot? Jak Legia wywróciła wszystko do góry nogami, by wyjść na prostą

Dlaczego woli kosmetyczne korekty zamiast przeprowadzać zmiany? Czemu defensywne stałe fragmenty gry sprawiają, że nie zdejmuje z boiska wysokiego napastnika? Dlaczego Mateusz Wieteska jest wyróżniającym się obrońcą i jakie ma zadania, o których nie wiedzą kibice? Co jest wyjątkowego we włoskiej szkole trenerów i jak wejść do zamkniętego kręgu? Dlaczego najbardziej ceni piłkarzy mobilnych? Jak to jest kibicować menedżerom, a nie klubom? Czesław Michniewicz zaprosił nas do swojego taktycznego świata i poświęcił mnóstwo czasu, aby wytłumaczyć filozofię gry. „Kto się nie rozwija, ten się zwija. Moim marzeniem jest umrzeć jako trener” – wyznaje selekcjoner reprezentacji Polski.

Czesław Michniewicz zaprasza na inspirujący wykład taktyczny (WYWIAD)

Czymś, co niewątpliwie hamuje ligową rzeczywistość, są błędne oceny potencjału i możliwości na najwyższych szczeblach. Najlepiej widać to na przykładzie Legii Warszawa. Z Pawłem Wszołkiem grała w kotka i myszkę, targowała się o umowę, aż wypuściła piłkarza za darmo do Unionu Berlin. Po pół roku 29-latek wraca do klubu jako podstawowy piłkarz i zbawienie na pozycji prawego wahadłowego. Ściąga go dyrektor sportowy Jacek Zieliński, który jeszcze przed chwilą odpowiadał tylko za wypożyczonych, a po pięciu latach został uznany najbardziej kompetentną osobą na głowę całego projektu. Z kolei Legię spróbuje utrzymać w ekstraklasie Aleksandar Vuković – trener odsunięty ze stanowiska 16 miesięcy wcześniej. Polska piłka byłaby w innym miejscu, gdyby łatwiej przychodziło jej ocenianie, kto naprawdę się nadaje, a kto nie.

Nieśmiertelna karuzela polskiej piłki. Błędne koło w odróżnianiu dobra od zła

Dlaczego Artur Boruc całkowicie zaskoczył Aleksandara Vukovicia, a Jurgena Celhakę można nazwać wygranym dubajskiego zgrupowania? Dlaczego Lirim Kastrati wygląda na zawodnika zupełnie przepłaconego i czy istnieje dla niego jakaś pozycja na boisku? Kto z młodego naboru jest najbliżej pierwszego składu i dlaczego poleganie na niektórych graczach może skończyć się klęską? Z bliska w Dubaju obejrzeliśmy mecze towarzyskie Legii z Krasnodarem (2:1) oraz Rigą (2:0). Sparingi nigdy nie są do końca wiarygodne, tym bardziej kiedy oglądamy w nich piłkarzy z ciężkimi nogami i na różnych etapach przygotowań, ale dają wiele wskazówek, od kogo można oczekiwać dobrej gry i jakie wady oraz zalety posiadają poszczególni zawodnicy.

Wersje fit i najszybszy na świecie z niskim IQ. Co sparingi mówią o formie piłkarzy Legii

„Czasy Sir Aleksa Fergusona dawno minęły. Telefony cały czas dzwonią. Każdy chętnie poczeka na pierwszą i drugą porażkę, aby poszukać nowych rozwiązań. Żyjemy w innych czasach. Wiem, jakiej misji ratunkowej się podjąłem. Jestem gotów pracować do końca czerwca ze świadomością, że w każdej chwili może przyjść nowy trener. Dla mnie liczy się szczerość i przejrzystość. Zbliża się moment, aby odciąć pępowinę i pokazać, że jestem trenerem nie tylko dla Legii, ale również dla innych klubów” – mówił Aleksandar Vuković podczas spotkania z grupą dziennikarzy na zakończenie obozu w Dubaju. Stary-nowy szkoleniowiec Legii Warszawa ma utrzymać klub w ekstraklasie i pracuje z wiedzą, że poszukiwania jego następcy trwają.

Vuković: Każdy trener jest tymczasowy. Różnią się tylko datą zwolnienia (WYWIAD)

„Nigdy nie myślałem o sobie w roli kapitana. A tym bardziej w takim miejscu jak Legia. Dla mnie to zawsze była definicja cech przywódzczych, bycia liderem, a jednak ja jestem nieco inny. Vuko powiedział, że w tej roli oczekuje ode mnie jednego: abym się nigdy nie zmieniał. Bo dla niego to ja jestem definicją prawdziwego kapitana. Mam być tym samym Luquinhasem, co zawsze i nie próbować niczego zmieniać. Mam ciekawe oferty, coś się pojawia, ale są też inne wartości. Vuko zawsze był ze mną szczery i widząc, jak we mnie wierzy, chciałbym się za to odwdzięczyć” – mówi nam 25-letni Brazylijczyk, który mimo że nie rozmawia po polsku ani angielsku, został mianowany nowym kapitanem warszawskiej Legii.

Luquinhas: Po akcji z kibicami powiedziałem: nigdy więcej. Ale zawdzięczam Legii zbyt wiele (WYWIAD)

W bramce Legii stoi żywa legenda 41-letni Artur Boruc, defensywą dowodzi mający w klubie ponad 300 występów Artur Jędrzejczyk, a kapitanem do końca sezonu został introwertyczny, niemówiący po polsku Luquinhas, który do tego miesiąc wcześniej oberwał od własnych kibiców. Już teraz został ochrzczony przez szatnię „Vuquinhas” jako synek powracającego trenera. Nominacja Brazylijczyka to nie tylko socjotechniki Aleksadara Vukovicia mające na nowo pobudzić drużynę, lecz także sygnał, czego oczekuje od pozostałych: mniej gadania, a więcej pokazywania swoją postawą, ile znaczy dla nich Legia. Wybór cichego przybysza z Brazylii zaintrygował szatnię, ale też wiele mówi, czego dzisiaj brakuje 17. drużynie ekstraklasy.

Instytucja kapitana niemowy. Dlaczego Luquinhasowi bliżej do opaski niż Borucowi

Mahir Emreli nie zamierza kontynuować kariery w Polsce i wynajął amerykańskiego prawnika, aby rozwiązać kontrakt z winy Legii. To zrozumiałe, że nie wiąże przyszłości z klubem, w którym został pobity i przypisany do grupy baletowej. Niemniej zawsze podkreślał, że Łazienkowska jest tylko przystankiem, a na promocję popracował już w Lidze Europy. Azerski napastnik pod naciskiem rodziny chce wykorzystać sytuację, aby ruszyć w świat i wykorzystać to pół roku inaczej. Niespecjalnie jest zainteresowany wizją gry o utrzymanie, skoro przygoda w Europie się skończyła. Legię czeka poważny spór z 24-latkiem, który nie przyleciał na badania i nie zamierza wsiadać do samolotu na obóz przygotowawczy w Dubaju. 

Trudna sztuka rozwiązania kontraktu. Na ile Emreli może czuć się bezpiecznie w Legii

Droga Jacka Zielińskiego w warszawskim klubie przebiegła od wymyślonej, mitycznej funkcji, z którą mógł snuć się po korytarzach i pić kawę bez większej decyzyjności do roli dyrektora sportowego, czyli osoby wyznaczającej kierunek całego projektu. W największych klubach to od tego stanowiska zależy projekt sportowy i podobnie ma być w Legii. Dariusz Mioduski ma dać Zielińskiemu pełną autonomię, odsunąć się od tematów sportowych w takim stopniu jak wcześniej i pozwolić mu pracować na bazie własnej czutki do futbolu. Jeszcze 2,5 tygodnia temu stał murem za Radosławem Kucharskim, lecz przy Łazienkowskiej wszystko zmienia się w zawrotnym tempie. Czas na nowe otwarcie i kolejny rozdział Zieliński & Vuković.

Nowy sternik projektu Legii. W Warszawie zmieniają i cały czas poszukują kierunku

W Legii zdają sobie sprawę, czym się różni brutto od netto? Kto ma najwięcej do powiedzenia w kwestii transferów i kto walczy o wpływy? Czym zajmuje się czeska firma 11 Hacks i kto za nią stoi? Dlaczego Dariusz Mioduski ma prawo czuć się skołowany i jak odnajduje się w bezlitosnym świecie futbolu? Jakie wady i zalety jako dyrektor sportowy ma Radosław Kucharski? Ile razy Czesław Michniewicz myślał nad wcześniejszą rezygnacją i czego był zupełnie nieświadomy? W jakich sektorach została położona gra Legii i co wykrzykuje się na loży prezydenckiej? W drugiej części obszernego materiału przyglądamy się studium upadku, niezgody i nieufności przy Łazienkowskiej.

Niekompetencja na szczytach Legii. Zaglądamy do gabinetów mistrza – część II

Jak źle wyglądała współpraca Radosława Kucharskiego z Czesławem Michniewiczem? Czemu trener nie wetował piłkarzy i dowiadywał się o transferach dopiero z internetu? O jakich piłkarzy walczył były trener, na jakich konkretnie nazwiskach mu zależało i dlaczego prędkości progowe wywoływały przy Łazienkowskiej tyle emocji? Jak różniły się poglądy trenera i zarządu na liczne sprawy? Dlaczego piłkarze wyglądają tak źle fizycznie, a kryzys był zapowiadany już w czerwcu? Dzisiaj wszyscy umywają ręce od odpowiedzialności za sprowadzenie Legii do ostatniego miejsca w ekstraklasie i największego kryzysu w nowoczesnej historii. W pierwszej z dwóch części obszernego materiału przyglądamy się studium upadku, niezgody i nieufności przy Łazienkowskiej.

Kulisy upadku Legii na dno. Zaglądamy do gabinetów mistrza – część I

Niby kibic wiedział, a jednak się łudził. Piłkarze Legii Warszawa wiedzieli, że tylko zwycięstwo ze Spartakiem Moskwa zapewni im grę w Europie na wiosnę, ale już w trakcie meczu sprawiali wrażenie, jakby przypomnieli sobie o tym na 20 minut przed końcem przy stanie 0:1. Honoru nie uratował nawet Tomaš Pekhart, który w końcówce zmarnował rzut karny. Przygoda z pucharami zakończyła się w mroźny wieczór przy Łazienkowskiej i Legia może się skupić na ratowaniu honoru w Ekstraklasie i na Pucharze Polski, który dziś stanowi najprostszą drogę do europejskich pucharów.

Pożegnanie z Europą. Legia musi opanować kryzys, ale może żałować straconej szansy

Kibice futbolu mają nową zabawkę. Nazywa się Twitter Spaces i na swój sposób jest przełomem. Od teraz każdy może tworzyć własne audycje audio, gromadzić wokół nich ludzi i to również tych z pozoru niedostępnych. Innowację już bada NFL. Polska też ma swoich pionierów skoro we wtorek na #LegiaTalk pojawi się Dariusz Mioduski.

Nowy trend zmienia piłkę. Po co Dariuszowi Mioduskiemu pokój audio na Twitterze? 

W rozważaniach o tym, czy Marek Papszun przyjdzie, za ile i jaką władzę dostanie, umyka jedno: mistrzów Polski nadal prowadzi trener, który dostał szansę na kredyt, choć nie udowodnił, że na niego zasługuje i co gorsza, kompletnie go nie spłaca. A każdy dzień bez poprawy sytuacji tylko ją pogarsza. Kandydatura Leszka Ojrzyńskiego nigdy nie brzmiała sensowniej.

CENTROSTRZAŁ #17. Kredyt bez zdolności. Dlaczego Legia musi szukać trenera na już

Po dwóch kolejkach fazy grupowej Ligi Europy wydawało się, że Legia Warszawa wiosnę w pucharach ma na wyciągnięcie ręki – w końcu nawet trzecie miejsce jest tego gwarancją, a modele analityczne po zgarnięciu sześciu punktów na sześć możliwych dawały jej na to 97%. Po pięciu meczach sytuacja się jednak odwróciła. Drużyna Marka Gołębiewskiego przegrała z Leicester City 1:3 i spadła na ostatnie miejsce w grupie, a na domiar złego i tak najwięcej w jej kontekście mówi się wcale nie o tym, co na boisku.

Porażka w oparach absurdu. Legia zaciera całe dobre wrażenie z początku w Lidze Europy

Nie da się oglądać obecnej Legii Warszawa. Kluby miewają różne kryzysy, bywają słabe albo bardzo słabe, ale to, co dzieje się obecnie w drużynie mistrza Polski przypomina truposza ze ściętą głową, który szamocze się w amoku bez ładu i składu. Siedmiu porażek z rzędu nie miało nawet Zagłębie Sosnowiec, gdy trzy lata temu z hukiem leciało z ligi.

legia warszawa